Page 86 - Thilim
P. 86
תּהלים
מ ַײן לױב איז תּמיד פֿון דיר.
7װי אַ בײזװוּנדער בין איך געװאָרן ב ַײ פֿיל,
אָבער דו ביסט מ ַײן שטאַרקע באַשיצונג.
8מ ַײן מױל איז אָנגעפֿילט מיט ד ַײן לױב,
אַ גאַנצן טאָג מיט ד ַײן רימונג.
9זאָלסט מיך ניט אַװעקװאַרפֿן אין צ ַײט פֿון ִזקנה,
אַז מ ַײנע כּוחות גײען אױס ,זאָלסטו מיך ניט פֿאַרלאָזן.
10װאָרום מ ַײנע פֿ ַײנט רעדן װעגן מיר,
און די לױערער אױף מ ַײן זעל ֵעצהן זיך אין אײנעם,
11אַזױ צו זאָגן :גאָט האָט אים פֿאַרלאָזן;
יאָגט נאָך און כאַפּט אים ,װאָרום ניטאָ װער זאָל מציל ז ַײן.
12גאָט ,זאָלסט זיך ניט דערװ ַײטערן פֿון מיר;
מ ַײן גאָט ,א ַײל מיר צו הילף.
13זאָלן פֿאַרשעמט װערן ,זאָלן אױסגײן
די ָשׂונאים פֿון מ ַײן לעבן;
זאָלן באַדעקט װערן מיט חרפּה און שאַנד
די װאָס זוכן מיר בײז.
14אָבער איך װעל תּמיד האָפֿן,
און װעל נאָך צולײגן צו אַל ד ַײן לױב.
15מ ַײן מױל װעט דערצײלן ד ַײן גערעכטיקײט,
אַ גאַנצן טאָג ד ַײן הילף;
װאָרום איך קען ניט אױסדערצײלן.
16איך װעל קומען מיט די גבֿורות פֿון גאָט דעם האַר,
איך װעל דערמאָנען ד ַײן גערעכטיקײט ,ד ַײנע אַלײן.
17גאָט ,האָסט מיך געלערנט פֿון מ ַײן יוגנט אָן,
און ביז אַהער דערצײל איך ד ַײנע װוּנדער.
18און אױך ביז ִזקנה און גראָער עלטער ,גאָט,
זאָלסטו מיך ניט פֿאַרלאָזן,
ביז איך װעל דעצײלן ד ַײן מאַכט צום אַנדערן ָדור,
צו איטלעכן װאָס װעט קומען ,ד ַײן גבֿורה.
19יאָ ,ד ַײן גערעכטיקײט ,גאָט ,איז ביזן הימל,
דו װאָס האָסט אױפֿגעטאָן גרױס.
גאָט ,װער איז ד ַײן גל ַײכן?
20דו װאָס האָסט מיך געלאָזט זען פֿיל צרות און בײזן,
װעסט װידער מיך אױפֿלעבן,
