Page 89 - Thilim
P. 89
תּהלים
דריטער ֵספֿר
1אַ מזמור פֿון אָ ָספֿן.עג
פֿאַר װאָר ,גאָט איז גוט צו ישׂראל,
צו די װאָס האָבן אַ רײן האַרץ.
2און איך – מ ַײנע פֿיס האָבן כּמעט זיך געבײגט,
שיר זיך ניט אױסגעגליטשט האָבן מ ַײנע טריט.
3װאָרום איך האָב מקנא געװען די מוטװיליקע,
אַז דאָס גליק פֿון די ר ָשעים פֿלעג איך זען.
4װאָרום זײ האָבן ניט קײן יסורים,
און זײער ל ַײב איז געזונט.
5די מאַטערניש פֿון ל ַײטן האָבן זײ ניט,
און זײ װערן ניט געפּלאָגט אַזױ װי מענטשן.
6דרום איז גאװה זײער האַלדזבאַנד,
װי אַן אָנטועכץ װיקלט זײ א ַײן אומרעכט.
7פֿון פֿעטס קריכן אַרױס זײערע אױגן,
די פֿאַרװעלענישן פֿון האַרצן לױפֿן איבער.
8זײ שפּעטן און רעדן מיט בײזקײט רױב,
פֿון אױבן אַראָפּ רעדן זײ.
9זײ שטעלן אָן קעגן הימל זײער מױל,
און זײער צונג גײט אום אױף דער ערד.
10דרום קערט זיך ז ַײן פֿאָלק אַהין צו,
װאָרום װאַסער פֿון שפֿע װערט געזופּט ב ַײ זײ.
11און זײ זאָגן :װי קען גאָט װיסן?
און :איז דען דאָ װיסן ב ַײם אױבערשטן?
12זע ,דאָס ז ַײנען די ר ָשעים,
און אײביק ב ַשלװה ,מערן זײ גוטס.
13בלױז אומנישט האָב איך געל ַײטערט מ ַײן האַרץ,
און געװאַשן אין רײנקײט מ ַײנע הענט;
14װאָרום איך בין געװען געפּלאָגט אַ גאַנצן טאָג,
און אַלע פֿרימאָרגן איז געװען מ ַײן שטראָף.
15אַז איך װאָלט געזאָגט :איך װעל רעדן אַזױ,
װאָלט איך דאָך אָן דעם ָדור פֿון ד ַײנע קינדער געפֿעלשט.
16אָבער אַז איך האָב זיך פֿאַרטראַכט דאָס צו פֿאַרשטײן,
איז דאָס געװען אומרעכט אין מ ַײנע אױגן.
