Page 94 - Thilim
P. 94
תּהלים
13ער האַלט א ַײן דאָס געמיט פֿון פֿירשטן,
ער איז פֿאָרכטיק פֿאַר אַלע מלכים פֿון דער ערד.
1פֿאַר דעם געזאַנגמ ַײסטער ,פֿאַר ידותון; פֿון אָ ָספֿן אַ מזמור.
2מ ַײן ָקול איז צו גאָט ,און איך שר ַײ,עז
מ ַײן ָקול איז צו גאָט ,און פֿאַרנעם צו מיר.
3אין טאָג פֿון מ ַײן נױט זוך איך גאָט,
מ ַײן האַנט איז אױסגעשטרעקט ב ַײ נאַכט אָן אױפֿהער,
מ ַײן זעל װיל זיך ניט טרײסטן.
4אַז איך דערמאָן זיך ,גאָט ,טו איך ברומען,
איך קלאָג ,און מ ַײן געמיט פֿאַרגײט זיךֶ .ס ָלה.
5דו האַלטסט צו די ברעמען פֿון מ ַײנע אױגן;
איך בין צערודערט און קען ניט רעדן.
6איך טראַכט אָן די טעג פֿון אַ מאָל,
אָן די יאָרן פֿון פֿאַרצ ַײטן.
7איך דערמאָן זיך מ ַײן געזאַנג ב ַײ נאַכט,
איך רעד מיט מ ַײן האַרצן,
און עס פֿאָרשט מ ַײן ג ַײסט:
8װעט אױף אײביק גאָט פֿאַרלאָזן,
און װעט מער ניט באַװיליקן װידער?
9איז אױסגעגאַנגען אױף אײביק ז ַײן ֶחסד?
איז דער צוזאָג געענדיקט אױף ָדור-דורות?
10האָט פֿאַרגעסן צו ל ַײטזעליקן גאָט?
צי האָט ער אין צאָרן פֿאַרשלאָסן ז ַײן ַרח ָמנות? ֶס ָלה.
11און איך זאָג :דאָס איז מ ַײן װײטאָג,
װאָס געביטן האָט זיך די רעכטע האַנט פֿון אױבערשטן.
12איך דערמאָן די אױפֿטוען פֿון גאָט,
יאָ ,איך דערמאָן ד ַײנע װוּנדער פֿון פֿאַרצ ַײטן.
13און איך טראַכט אָן אַל ד ַײן װערק,
און אָן ד ַײנע טוּונגען טו איך קלערן.
14גאָט ,אין הײליקײט איז ד ַײן װעג;
װער איז אַ גרױסער גאָט װי גאָט?
15דו ביסט דער גאָט װאָס טוט װוּנדער,
האָסט געלאָזט װיסן צװישן די פֿעלקער ד ַײן שטאַרקײט.
