Page 90 - Thilim
P. 90
תּהלים
17ביז איך בין געקומען אין די הײליקטומען פֿון גאָט:
האָב איך פֿאַרשטאַנען זײער ָסוף.
18פֿאַר װאָר ,אױף אַ גליטש שטעלסטו זײ,
װאַרפֿסט זײ אַראָפּ צום אונטערגאַנג.
19װי װערן זײ צו װיסט אין אַ רגע!
זײ עקן זיך ,זײ װערן פֿאַרלענדט פֿון שרעקענישן.
20װי אַ ָחלום אַז מע כאַפּט זיך אױף,
אַזױ ,גאָט ,װאַכנדיק ,פֿאַראַכטסטו זײער בילד.
21יאָ ,מ ַײן האַרץ פֿלעגט ז ַײן פֿאַרזױערט,
און אין די נירן פֿלעגט מיר שטעכן;
22װ ַײל איך בין געװען פֿאַרגרעבט ,און פֿלעג ניט װיסן;
װי אַ בהמה בין איך געװען פֿאַר דיר.
23אָבער איך בין תּמיד ב ַײ דיר,
דו האַלטסט מיך ב ַײ דער רעכטער האַנט.
24מיט ד ַײן עצה װעסטו מיך פֿירן,
און צו כּבֿוד װעסטו מיך ברענגען.
25װעמען נאָך האָב איך אין הימל?
און צו דיר באַגער איך ניט קײנעם אױף דער ערד.
26מ ַײן ל ַײב און מ ַײן האַרץ גײט אױס,
דער פֿעלדז פֿון מ ַײן האַרצן און מ ַײן חלק איז אײביק גאָט.
27װאָרום ,זע ,די װ ַײטע פֿון דיר װעלן אונטערגײן,
דו פֿאַרשנ ַײדסט איטלעכן װאָס קערט זיך אָפּ פֿון דיר.
28אָבער איך – די נאָנטקײט פֿון גאָט איז מ ַײן גוטס,
איך האָב געמאַכט אין גאָט דעם האַר מ ַײן באַשיצונג,
כּדי צו דערצײלן װעגן אַלע ד ַײנע װערק.
1אַ באַטראַכטונג פֿון אָ ָספֿן.
פֿאַר װאָס ,גאָט ,האָסטו אונדז פֿאַרלאָזן אױף אײביק?עד
פֿאַר װאָס ברענט ד ַײן צאָרן אױף די שאָף פֿון ד ַײן פֿיטערונג?
2דערמאָן זיך אָן ד ַײן עדה װאָס דו האָסט אױסגעקױפֿט אַ מאָל,
װאָס דו האָסט אױסגעלײזט צום שבֿט פֿון ד ַײן אַרב;
אָן דעם באַרג ִציון װאָס דו האָסט אױף אים גערוט.
