Page 8 - 59108934-c151-45e9-b87a-68903d40e9c9

‫تاریخچه مصرف گیاهان‬

‫دارویی در ایران‬

‫ایران یکی از مهدهای کهن علم پزشکی و داروسازی در جهان است‪ .‬استفاده از گیاهان دارویی در ایران به‬
‫هزاران سال قبل بازمیگردد و اسناد تاریخی نشان میدهند که ایرانیان باستان از این گیاهان برای درمان‬
‫بیماریها‪ ،‬بهبود زخمها و افزایش توان جسمی و روحی استفاده میکردند‪ .‬این سنت در دوران مختلف تاریخی‬

‫تکامل یافته و امروزه نیز بخش مهمی از طب سنتی ایران را تشکیل میدهد‪.‬‬

‫‪ .۱‬دوران باستان (پیش از هخامنشیان تا ساسانیان)‬

‫تمدنهای اولیه ایران مانند ایلامیها و مادها از گیاهان دارویی برای درمان بیماریها و تقویت بدن استفاده‬
‫میکردند‪ .‬در آثار کشفشده از تمدن ایلامی در شوش و هفتتپه‪ ،‬شواهدی از استفاده از گیاهان دارویی برای‬

‫تهیه ضمادها و داروهای گیاهی دیده میشود‪.‬‬

‫در دوران هخامنشیان (‪ ۵۵۰-۳۳۰‬پیش از میلاد)‪ ،‬دانش پزشکی پیشرفت چشمگیری داشت و پزشکان دربار‬
‫هخامنشی از ترکیب گیاهان مختلف برای درمان بیماریها استفاده میکردند‪ .‬کتیبههای باستانی نشان میدهند‬
‫که پزشکان این دوره از گیاهانی مانند زیره‪ ،‬هل‪ ،‬زعفران و نعناع برای درمان بیماران استفاده میکردند‪ .‬همچنین‬
‫اوستا‪ ،‬کتاب مقدس زرتشتیان‪ ،‬فصلی به نام وندیداد دارد که در آن به حدود ‪ ۳۰‬گیاه دارویی اشاره شده است‪.‬‬

‫ساسانیان (‪ ۲۲۴-۶۵۱‬میلادی) نیز در توسعه علم پزشکی نقش مهمی داشتند‪ .‬در این دوره‪ ،‬بیمارستان و دانشگاه‬
‫گندیشاپور تأسیس شد که یکی از بزرگترین مراکز علمی آن زمان بود‪ .‬پزشکان ایرانی و هندی در این مرکز‬
‫روی گیاهان دارویی تحقیق کرده و روشهای نوین درمانی ارائه میدادند‪.‬‬