Page 9 - 59108934-c151-45e9-b87a-68903d40e9c9

‫‪ .۲‬دوران اسلامی (قرون ‪ ۷‬تا ‪ ۱۵‬میلادی)‬

‫پس از ورود اسلام به ایران‪ ،‬علوم پزشکی و داروسازی تحت تأثیر آموزههای اسلامی گسترش یافت‪.‬‬
‫پزشکان بزرگی مانند ابنسینا‪ ،‬رازی‪ ،‬جرجانی و بیرونی در این دوران ظهور کردند و دانش گیاهان دارویی را‬

‫توسعه دادند‪.‬‬

‫ابنسینا در کتاب القانون فی الطب‪ ،‬بیش از ‪ ۸۰۰‬گیاه دارویی را بررسی کرده و تأثیر آنها‬ ‫•‬

‫بر بدن را شرح داده است‪.‬‬

‫رازی از گیاهان برای درمان بیماریهایی مانند سرماخوردگی‪ ،‬دیابت و مشکلات گوارشی‬ ‫•‬

‫استفاده میکرد‪.‬‬

‫ابوریحان بیرونی در کتاب الصیدنه‪ ،‬اطلاعات دقیقی درباره داروهای گیاهی‪ ،‬معدنی و‬ ‫•‬

‫حیوانی ارائه داده است‪.‬‬

‫در این دوران‪ ،‬علم گیاهان دارویی از ایران به کشورهای اسلامی و اروپایی منتقل شد و پایهگذار داروسازی‬
‫مدرن گردید‪.‬‬

‫‪ .۳‬دوران صفویه تا قاجار (قرون ‪ ۱۶‬تا ‪ ۱۹‬میلادی)‬

‫در دوران صفویه‪ ،‬طب سنتی ایران به اوج خود رسید‪ .‬کتابهای بسیاری درباره گیاهان دارویی نوشته شد و‬
‫از گیاهان دارویی مانند زعفران‪ ،‬گل گاوزبان‪ ،‬سنبلالطیب و شیرینبیان بهطور گسترده در درمان بیماریها‬

‫استفاده میشد‪ .‬سفرنامههای اروپاییان نشان میدهد که بسیاری از دانشمندان غربی برای یادگیری طب‬
‫سنتی ایران به این کشور سفر میکردند‪.‬‬