Page 14 - 1376

GİRİŞ

Resim yapma çocuğa kendisini ifade etme olanağı sağlar. Çocuklar bize çizdikleri
resimlerle adeta kendilerini ve iç dünyalarını yansıtır, duygularını aktarırlar. Çocukların

çizdiği resimler; onların iç dünyalarını yansıtırken kişilerarası ilişkilerini, kırgınlıklarını,

korkularını, endişelerini, duygusal problemlerini ortaya çıkartarak bizim onları anlamamızı
sağlar. Çocuğun çizmiş olduğu her bir çizgi, kullandığı her bir renk, her bir obje onun duygu

durumu ve ruh hali hakkında bizlere bilgi verir. Çocuk resimlerinin başlıca önemi, çocuğun
düşünce şeklini ve içeriğini yansıtmasıdır. Resim çocukla iletişim kurmakta karşılaştığı

güçlükleri aşma konusunda yetişkine yardımcı olur. Resim ve oyun gibi sanat etkinlikleri
çocuğun ilgisini canlı tutar ve haberi olmadan onun kendisini ifade etmesini sağlar. Resim

çocuğun dış dünyayı algılayışının bir göstergesi kabul edilir. (Yavuzer 2016 )

Çocuğun kendini ifade etmesinin en etkili yollarından biri resim çizmektir. Resim
çizmek, çocuğun önceden öğrenmiş olduğu bazı sözcük ve ifade biçimlerinden daha güçlü,

daha yalın bir anlatım ve iletişim aracıdır (Artut 2007).

Çocuk resimleri üzerine yapılmış en eski çalışma, 1885 yılında Cooke adlı
araştırmacı tarafından yayımlanan makaledir. Cooke bu çalışmasında, resimsel gelişimin

birbirini izleyen devrelerini, yaptığı gözlemlere dayanarak tanımlamış ayrıca okullardaki
sanat eğitiminin, çocuğun ilgi alanına ve düşünsel yapısına daha uygun hale getirilmesi

gerektiğini savunmuştur. (Avcı, 2000)

1940’larda resmin, kişinin duygusal yanlarının ve kişiliğinin belirlenmesinde bir araç
olabileceği fikri benimsenmeye başlamış ve resimler içsel psikolojik durumların görsel

anlatımı aracı olarak incelenmiştir. 20. yüzyılın başlarında birçok ülkede çocukların

kendiliğinden oluşan çizimlerini toplayan araştırmacılar, bunları tanımlamaya ve
sınıflandırmaya yönelik çalışmalar yapmışlardır. Bu araştırmacıların büyük bir çoğunluğu

çocuk resmini çocukların zihinlerinde yer almış bir imgenin kopyası olarak görmüş,
çocukların duygu ve düşüncelerinin bir penceresi olarak kabul edilmesi gerektiğini

savunmuşlardır(Malchiodi, 2013).

Türk ve dünya literatüründe çocuk çizimlerinin çocuk ruh sağlığını değerlendirme
sürecinde ne kadar önemli olduğunu araştıran çalışmalar görülmektedir. Dünya literatüründe

çocuk çizimlerinden ruh sağlığına dair belirtilerin incelendiği çalışmalara bakıldığında
ağırlıklı olarak çalışmaların çocukların hastane ve hastalıkları ile olan ilişkilerinin, çizdikleri

resimlerle incelendiği görülmektedir. (Wilson, M.,Megel, M., Enenbach, L., Carlson, K.)

1