Page 16 - 1376
P. 16
BÖLÜM 1
1. LİTERATÜR
1.1. Çocuk Resimlerinin İncelenmesinin Tarihçesi
Resim yapma, çocuğa duygularını, düşüncelerini, korkularını ve
heyecanlarını ifade etme olanağı sağlar. Çocuklar bize çizdikleri resimlerle adeta
kendilerini ve iç dünyalarını yansıtır, duygularını aktarırlar. Çizdikleri resimler
çocukların iç dünyalarını yansıtırken; onların kişilerarası ilişkilerini, kırgınlıklarını,
korkularını, endişelerini, duygusal problemlerini ortaya çıkartarak bizim onları
anlamamızı sağlar. Çocuğun çizmiş olduğu her bir çizgi, kullandığı her bir renk, her
bir obje onun ruh hali hakkında bizlere bilgi verir. Çizimler çocukla iletişim kurmada
yetişkine yardımcı olur. Resim gibi sanat etkinlikleri çocuğun ilgisini canlı tutarak
haberi olmadan onun kendisini ifade etmesini sağlar(Yavuzer, 2016).
Çocuk çizimleri üzerine yapılmış en eski çalışma, Cooke adlı araştırmacı
tarafından 1885 yılında yayımlanan makaledir. Cooke araştırmasında, resimsel
gelişimin dönemlerini, gözlemleriyle açıklamış ayrıca okullardaki sanat eğitiminin,
çocukların ilgi alanına ve düşünsel yapısına daha uygun hale getirilmesi gerektiğini
savunmuştur(Avcı, 2000).
Kerschensteiner (1905) Almanya’da çocuk resimleriyle ilgili yaptığı
araştırmada resimleriüç temel kategoriye ayırmıştır: şematik resim, görsel görünüşe
göre çizilen resim ve üç boyutlu mekânı temsil eden resimler(Yavuzer, 2016).
1.2. Çocuk Resimlerinin Gelişim Basamakları
Çocuğun sanatsal faaliyetleri gelişim süreci içerisindedir. Bedensel ve
zihinsel faaliyetlerine paralel olarak çocuğun sanatsal faaliyetleri gelişir. Çocuk
çizimlerinde ilk zamanlarda yansıtılan manasız karalamalar zamanla bir sanat
evresine dönüşerek gelişir. Çocuğun bu gelişimi ergenlik dönemine kadar devam
eder. Çocuk resimlerindeki ayrıntılar yaşa ve bilişsel gelişime bağlı olarak
3