Page 226 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020
P. 226

226                                         AGATHA CHRISTIE

                 δηλητηριάστηκε το μπράντι στην καράφα. Ναι, ο Ρίτσαρντ Έρσκιν
                 είχε αποκλειστεί.
                   Η Γκουέντα χαιρόταν, επειδή είχε συμπαθήσει τον Ρίτσαρντ
                 Έρσκιν. Ήταν ελκυστικός, πολύ ελκυστικός. Τι κρίμα που είχε πα-
                 ντρευτεί εκείνη τη μεγαλόσωμη γυναίκα με τα καχύποπτα μά-
                 τια και τη βαθιά, μπάσα φωνή. Μια φωνή που έμοιαζε ανδρική...
                   Που έμοιαζε ανδρική...
                   Η ιδέα εμφανίστηκε ξαφνικά στο μυαλό της με έναν αλλόκο-
                 το δισταγμό.
                   Ανδρική φωνή... Θα μπορούσε να είναι η κυρία Έρσκιν, και
                 όχι ο σύζυγός της, που είχε απαντήσει στον Ζιλ στο τηλέφωνο το
                 προηγούμενο βράδυ;
                   Όχι, όχι, σε καμία περίπτωση. Όχι βέβαια. Εκείνη και ο Ζιλ θα
                 το είχαν καταλάβει. Και, σε κάθε περίπτωση, η κυρία Έρσκιν δεν
                 είχε ιδέα ποιος είχε τηλεφωνήσει. Όχι, φυσικά και ήταν ο Έρσκιν
                 στο τηλέφωνο, και η σύζυγός του, όπως είχε πει, έλειπε.
                   Η σύζυγός του έλειπε...
                   Βέβαια – όχι, ήταν αδύνατο... Θα μπορούσε να είναι η κυρία
                 Έρσκιν; Η κυρία Έρσκιν, τρελαμένη από τη ζήλια; Να ήταν η κυρία
                 Έρσκιν εκείνη στην οποία είχε γράψει η Λίλι Κιμπλ; Ήταν γυναί-
                 κα το άτομο που είχε δει η Λεονί στον κήπο εκείνη τη νύχτα, όταν
                 κοίταξε από το παράθυρο;
                   Ακούστηκε ένας ξαφνικός κρότος κάτω στο χολ. Κάποιος εί-
                 χε μπει από την εξώπορτα.
                   Η Γκουέντα βγήκε από το μπάνιο στο πλατύσκαλο και κοίταξε
                 πάνω από τα κάγκελα. Ανακουφίστηκε όταν είδε πως ήταν ο δρ
                 Κένεντι. Του φώναξε:
                   «Εδώ είμαι».
                                                  ·
                   Είχε απλώσει τα χέρια μπροστά της  υγρά, γυαλιστερά, με ένα
                                            ·
                 αλλόκοτο γκριζωπό ροζ χρώμα  κάτι της θύμισαν...
                   Ο Κένεντι σήκωσε το βλέμμα, με το χέρι μπροστά στα μάτια.
                   «Εσύ είσαι, Γκουένι; Δε βλέπω το πρόσωπό σου... Θάμπω-
                 σαν τα μάτια μου...»








                                                                     29/5/2020   1:59:19
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   226                          29/5/2020   1:59:19
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   226
   221   222   223   224   225   226   227   228   229   230   231