Page 1739 - JUNIO 2024
P. 1739

E mentres miro a inmensidade deste mundo, estou segura que poderei superar
                                                                                                              12
                  todos os obstáculos que veñan, porque ti es a miña forza, as miñas ganas de

                  vivir e de sentir.

                  Ti significas todo para min, sen a túa presenza non estaría a escribir estas letras

                  que  cada  día  inspiras,  estas  cartas  que  están  sempre  infestadas  de  palabras
                  repetitivas pero que sentan moi ben cando as dicimos e recibimos.


                  Es  o  amor  da  miña vida,  xa  nada  podo  facer  para  cambiar  este  destino,  e
                  tampouco quero, pois ti es o que máis anhelo, non podo imaxinar a vida sen ti,
                  sería como mirar un ceo sen estrelas, como non querer que se levante o sol...

                  cousas imposibles.

                  Así é o meu amor para ti, único, amable, leal e sobre todo fiel.


                  Ti que es a dona dos meus pensamentos, a que me coñece e non me xulga, a que
                  coñece a historia da miña vida, es o meu gran amor.


                  O teu nome enrédase entre os meus versos e faime ser mellor persoa cada día.

                  Ti es o meu amor de verdade e de bondade, aínda a pesar de todas as miñas

                  cousas ámasme.

                  Sei moi ben que me cielas, pois o sinto no meu corazón, no aire e en todo o que

                  me rodea, ese amor es ti, un fermoso amor.

                  Espero que recibir as miñas cartas alégreche o día e o corazón, e que todo o que

                  che apena disípese pronto.

                  Tan só pensa que en min e no moito que che cielo, porque eu fago o mesmo ao
                  sentirme só: penso en ti e así todo é máis pracenteiro para min.


                  Ata pronto, amor dos meus versos... do meu corazón.

                  Así ámoche, así adóroche,


                  Desde o meu recuncho para ti,

                  QUE ME DECHES?


                  Amor  meu,  ¿que  me  has  dado  que  aínda  na  distancia  non  podo  deixar  de
                  amarche? Vives en min cal se foses un nardo de rosa anxelical, que se pousou

                  neste corazón que latexa por ti.
   1734   1735   1736   1737   1738   1739   1740   1741   1742   1743   1744