Page 1744 - JUNIO 2024
P. 1744

Grazas O meu Anxo sen ás pola túa paciencia!
                                                                                                              17

                  Por non renderche e encher o teu corazón coa miña espuma, por entregarme a
                  túa paz en cada mirada, por acougar as miñas ansias e brindarlle á miña vida
                  esperanza.


                  Quero ver un novo amencer nos teus brazos!

                  Respíroche


                  O meu amor.

                  Se  pensas  que  estás  lonxe  de  min  porque  escríboche  esta  carta  estás

                  completamente enganado, porque ti estás comigo, dentro de min, na miña pel,
                  e en todos os momentos do día.

                  Se  consideras  isto  pouco,  quero  que  tamén  saibas  que  ti  estás  no  aire  que

                  respiro... son sincero se dígoche que che cielo... e que, se nalgún momento eu non
                  sentise que estás neste aire, sería coma se faltáseme o osíxeno para vivir.


                  Ámoche tanto amor que sería capaz de pasar toda a tarde pronunciando a
                  importancia que ti asumiches na miña vida.


                  Pero non vou facer iso pois ti sabes exactamente o teu papel, sabes exactamente
                  o espazo que ocupas no meu corazón, inmenso de alegría e pracer por terche... e

                  ser teu.

                  Ámoche tanto que faría calquera sacrificio para non estar aquí neste momento,
                  escribindo esta carta e así poder estar ao teu lado agora e percorrer coas puntas

                  dos meus dedos as liñas do teu rostro, das túas mans e de todo o teu corpo.

                  Eu desexo que entre nós sempre exista este tipo de sentimento, e que sempre

                  teñamos esa necesidade de estar xuntos. Eu ámoche, moito. Moito e para sempre.
                  E quero que, así como eu síntoche dentro de min a cada momento, ti tamén me

                  sintas na auga que mata a túa sede e no vento que refresca a túa pel...

                  Ti es a miña bela inspiración


                  É preciso o momento para envorcar os meus sentimentos neste humilde papel,
                  onde o máxico fágase eterno, celebrando este belo día que me enche de felicidade,

                  pois ver a túa carita risueña prodúceme alegría e bondade, e verche tan lozana
                  nesta vida, faiche dona da mocidade e da miña amizade.
   1739   1740   1741   1742   1743   1744   1745   1746   1747   1748   1749