Page 1743 - JUNIO 2024
P. 1743
Chegar a casa… arroxarme nos teus brazos e perderme en eles… escoitarche ler
16
poesías as túas… as alleas… as miñas… confundirme nos teus boleros mentres
me bañas de lúa… iso é amarche… perderme en ti coa mesma forza coa que che
perdes en min… sentir… deixar… deixar atrás todo aquilo que algún día nos
chegou e causounos dano… perdoar…!
Esquecer eses momentos que causaron pranto e dor.
Renacer á vida nun bico tan puro como aquela rosa que vimos brotar ao mundo
enche de cor. Rir… cantar… se un día volvemos chorar que sexa a felicidade
que atrapa as nosas vidas, aquela que nos brinda todos os motivos de existir.
Ti e Eu… na inmensidade deste belo amor.
Con todo o meu agarimo para ti o meu máis puro amor… a miña doce
feiticeira… encantadora máxica do meu corazón.
Un novo amencer nos teus brazos
As miñas ilusións volven vivir desde que reencontreiche!
A miña vida renóvase cada momento que vivo xunto a ti, nada se compara ao
contemplar o teu sorriso que enche de ilusión o meu corazón.
Quero ver un novo amencer nos teus brazos!
Sentir a túa voz murmurándome os teus desexos, sentir a túa calor brindándome
protección, acelerar todo o meu ser cos teus suspiros.
Es o anxo que me regalou as súas ás e descansa no meu mar de paixóns, es a
muller que os meus anhelos debuxaron coa tinta do meu corazón apaixonado.
Que tristes son as noites cando non estás!
É que che estraño tanto O meu Corazón!
Os meus pensamentos sempre están contigo brindándoche os meus sentimentos e
a miña calor.
Ver un novo amencer nos teus brazos ilumina a miña existencia, A felicidade
sorrime!
O meu corazón palpita descontroladamente e o meu corpo énchese de ti e
estremécese.