Page 1290 - JULIO

Quero que ao meu lado che digas continuamente o moito que te quero, te 9
cielo e te admiro.

Non teño moito que darche, pero de momento as miñas letras son o meu

maior tesouro que gardo para ti, pois cando as leas e reles, sabes que hai

alguén que dende lonxe fai poesía para ti e para ti...

Simplemente porque quere rematar esta vida contigo.

Ámoche! Este sentimento é inexplicable, o que sinto por ti non ten límites.
Ámoche máis que nada no mundo, es o meu todo, a miña razón de vivir, a

miña ilusión... Non podo imaxinar unha vida na que non esteamos
xuntos... iso é imposible.

-Non hai outro amor coma o noso .

NA INMENSIDADE DOS meus SOÑOS
Pérdesche na inmensidade dos meus soños, amor, con esas ilusións que
enchen de xúbilo o meu corazón.

A miña alma chora feliz porque ámoche, necesítoche.
Ás veces non se explicarche canto che cielo, pero sei que ti me entendes,
porque hai tantas cousas que nos unen, sobre todo, este amor que ambos

sentimos.
Sinto que che cielo desde dentro, coa inmensidade do vento e a forza dos

mares.
E é que che levo dentro dos meus ósos, dentro dos meus pensamentos.

Míroche e os teus ollos danme a esperanza.

A túa boca, o teu alento, non me dá a vida, danme algo máis que iso, e é
que levo tanto tempo tratando de describir dunha forma exacta iso que me
dás… que me volve tolo, éncheme de fugacidade, de tenrura, de ganas, de
suspiros, pero non podo describir o que me dás, o que me fas sentir… un

sorriso, a túa voz, as túas mans, esa forma de camiñar, non hai nada, non
hai aire, non hai luz, non hai dor, só estás ti, os meus ollos e ti, a miña voz

que grita que che cielo, que sería capaz de entregarche a miña vida, que che
dedico cada día estas palabras de poeta tolo… quero morrer de ti, amor,
amor de ti, quero, quero… se puidese dicirche o que quero de ti… o que