Page 162 - JULIO

Estou namorado ata as trancas e son feliz de saberche miña. Estou 9
namorado, e son feliz. Ámoche e non sei facer outra cousa que pensar
en ti.

Soño, vivo, e morro pensando, pensando que me afundo nos teus

brazos... que navego nos teus bicos.

E en que son as túas caricias as que son as miñas razóns, as miñas
razóns para afundirme neste profundo amor, as miñas razóns para
afundirme no mar do teu amor Este amor inevitable Este amor, este

amor que me fai feliz porque ti estás comigo, e eu estou contigo.

É este amor o que me fai...

Feliz por estar namorado de ti.

Ámoche e sempre amareiche, por sempre teu.

Ámoche tanto…
Contigo aprendín...

Amor meu:

Dos meus beizos e das miñas mans naceron belas palabras
alimentadas polo teu corazón, me emborrachaste de sentimentos,

aderezáchesme de paixón, acariñaches o meu corpo e alma,
reinventaste o amor.

Contigo aprendín o idioma das caricias, a importancia dos xestos, o
poder das palabras, contigo aprendín que os ollos tamén abrazan, que

as mans tamén bican ou que existe a compañía aínda que
acompáñeche a soidade, contigo aprendín a camiñar pola vida coa
mirada perdida pero deixando que o rumbo o marcase o meu corazón,
amor meu, contigo aprendín que as mans falan ou que un aroma
empapa, aprendín que unha bágoa non sempre é de pena ou que a

pena non sempre se expresa cunha bágoa, contigo aprendín que unha
paixón sen medida sabe mellor cando se mestura con amor, contigo
aprendín e silencio sigo aprendendo.

Amor meu, namoráchesche de min, pero gran parte dese namoramento
é polo que aprendín de ti, che ador ou, ámoche e cando non estás

sempre estráñoche, poderá pasar un día, un mes, un ano, pero ante a
túa ausencia sempre a túa presenza, a che a miña veo por ti e
acompáñoche.