Page 166 - JULIO

O noso amor é diferente e aínda que as nosas letras parecesen ser as 13
mesmas non o son, porque cada mes que pasa acurtamos máis as

distancias e a nosa corda faise cada vez máis curta.
Hoxe, este mes atópome sentado e riseiro porque se que teño un gran

amor, un marabilloso ser que camiña ao meu lado e que coida e
ilumina os meus pasos.

Desde xa antes de coñecernos sempre soñamos o un co outro, ti e eu,
e dicímolo sempre.

Atopámonos no mellor momento, non tiña que ser onte nin mañá,
senón no preciso momento que a lúa se cruzase co sol, así nos

atopamos os dous.
Xusto cando parecía que todo era escuro nas nosas vidas, chegou a

luz coa túa presenza, amor da miña vida- Es o que sempre soñei.

– Quero amarche sempre. Unha vez que a luz do día se ha ir, eu poderei
seguir estando contigo, pois habitarei no teu corpo coma se aquí
estiveses, e ti no meu…

Así pasan as horas e eu sigo amándoche aquí no meu cuarto que

sempre respira o teu amor, o teu nome, aquí podo escribir estas cartas
que che chegan e fanme saber que estás contento, que sorrís ao ver as
miñas letras, que che chegan como promesas cada mes… porque así
ámoche eu.

— Por agora é unha carta, o meu amor… pero iso cambiará

— A miña vida enteira xa é túa, só para ti, amor meu. Pertencémonos,
amámonos, coidámonos… queda en min ou quedarei eu en ti, é o
mesmo, porque somos un só para amarnos por sempre.

Esa é a eterna promesa que un día nos fixemos, e así, cumpríndoa,

seguimos sempre xuntos, sempre fieis, sempre amándonos…
O meu amor, nunca dubides deste amor, nunca dubides en dicirme
canto me cielas, porque eu de ti non dubido nin por un instante, o meu
mundo vira xunto ao teu e así debe ser ata que estas cartas só sexan

un recordo porque pronto o máis lonxe que estarás de min será a unha
porta ou quizais unha xanela, pois eu saberei esperar o tempo que faga
falta para estar contigo.

Es todo o que eu soñei