Page 171 - JULIO
P. 171

Hoxe amor en resposta á túa bela carta quero dicirche que non che                           18
                  estraño, porque simplemente todo o tempo vives en min, vives como o
                  aire que respiro, vives como o sol e as estrelas que me iluminan, vives

                  tatuado na miña ser e no meu pensamento, viven nas cousas simples e
                  complexas que podo facer, vives nas imperfeccións que como muller
                  podo ter e sobre todo vives no máis profundo do meu corazón.

                  Por ti e para ti, é está carta de amor, e lembra que por sempre e para
                  sempre ámoche.


                  Síntoche, presíntoche...

                  A miña amada

                  Noteiche  feliz  o  meu  amor,  intuíno,  aínda  con  tanta  distancia  polo
                  medio, ha de ser porque eu tamén estou tan feliz de acharche, de que

                  nos amemos así de belo, de comprendernos, ti tes a maxia de chegar
                  ata min a cada pouco que che necesito, cada instante que che estraño.

                  Nas noites presíntoche con tanta intensidade que ata podo sentir os
                  teus brazos, a túa boca, os teus cabelos, a túa mirada, e ata podo
                  escoitar esas palabras que sei que queres dicirme, que son as mesmas


                  palabras que quero dicirche.
                  Ha  de  ser  en  momentos  en  que  os  nosos  pensamentos  coinciden,
                  cando penso en ti e  ti  alá  lonxe  tamén pensas en min, sei  que  che
                  sucede o mesmo ás veces pois entre nós deuse unha conexión única

                  que non lle importa a distancia, un home e unha muller que se aman
                  tanto,  que  confían  o  un  na  outra  e  viceversa,  estaremos  xuntos,
                  estarémolo porque o visualizamos xa os dous, porque nos amamos.

                  Porque queremos estar xuntos, porque era un feito necesario que nos
                  namorásemos, só facía falta acharnos e o demais xurdiría por si só,

                  era improbable coincidir e que pasásemos de longo sen sentir esta
                  sensación de estar ante algo transcendente nas nosas vidas.

                  Só facía falta acharnos e xa o fixemos, a partir de aí ha ir crecendo este
                  amor único, eu ámoche dunha forma bela e sei que ti tamén, síntoo así


                  e é fermoso, moi fermoso corresponderche da mesma maneira.
                  Todos os días o meu mellor pensamento é leste:

                  -  Que  Divos  coide  moito  ao  meu  amor...  e  tamén  a  min,  pero  un
                  pouquiño máis ao meu amor ... ...porque o cielo...
   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176