Page 1902 - JULIO

Ti convertiches todas as miñas preguntas en respostas, 18

volvíchesche no soño máis anhelado que agora teño. Só en ti a

miña alma descansa, porque es ti o que máis cielo, o que máis

estraño e o que con máis receo no meu interior agora gardo.

Chegaches a min, e en min agora sempre permaneces, comigo
lembrándoche e reservándoche os meus sentimentos, mes a

mes.

Só ti es a dona de todas as miñas letras, dona dos meus días e

dos meus meses e así, un día non moi afastado, serás o meu

eterno amor. Xa non haberá segredos, porque non existirán

motivos para negarnos ante as miradas incrédulas dos demais.

Por agora a miña realidade segue sendo a mesma: a de

amarche da mesma forma todos os días, asimilando esta

inquieta soidade coma se fose a túa silenciosa compañía,
sempre acompañándome á beira do meu escritorio ao

inspirarme unhas novas letras máis para servirche de consolo

a ti e a min, para non ser presa da desesperación e escribirche

triste por pensar que nunca estarás comigo.

Pero confío en ti, como confío en min mesmo, e se que

lograremos culminar o noso belo soño e xuntos espertaremos

del, no noso leito que xa empeza a reclamarnos a ambos.

Sempre en min.

Sempre en ti.

Sempre en nós.
Para ti o meu amor.

Desde o meu recuncho para ti