Page 1898 - JULIO
P. 1898
Ti, que sen vergoñas ou temores entregáchesme comprensión 14
e agarimo facéndome esquecer tantos erros... ti, que fuches
luz na miña vida, que fuches amencer na miña alma
devolvéndome a alegría e a calma.
Se soubeses canto che cielo, se soubeses do amor que por ti
sinto, que non bastarían as estrelas do ceo ou as areas dun
gran deserto para dicirche que o meu amor por ti é máis infinito
e sincero.
Grazas por darme o teu amor e o teu agarimo, por darme
tranquilidade e encher o meu corazón de alegría, por facerme
as penas esquecer e estar comigo día con día.
Un amor de corazón.
O meu amor:
Non paro de dicirlle a todos que ti e eu amarémonos ata o final.
É algo que desexo ao mundo gritar: que atopei alguén que me
ciela como ninguén o fixo xamais.
Sei que, aínda que a miña vida de moitas voltas ti sempre
estarás para min porque aínda durmindo, sempre contigo
atópome soñando.
Só ao teu lado, incluso sendo inverno, podo ver a primavera.
Disme que che lea un poema para durmir, mais non fágoche
caso pois o que máis desexo é abrazarche e quedarme ao teu
lado murmurando este amor.
Sempre renacen as miñas forzas cando recibo o teu amor.
¡E é que son tan feliz cando me dis “ata en soños estráñoche!"