Page 1900 - JULIO
P. 1900

Sempre estás para min, nese silencio de amor co cal sei que me                              16


                  comprendes cando teño os meus días difíciles.

                  Ti sempre me levantas cando peor sinto, feixes dos meus días

                  as máis belas vivencias cando en min habita a soidade.


                  Coñécesme e ámasme, non podo pedir máis.

                  Deus  foi  bo  connosco  e  regálanos  un  día  máis  para  poder


                  dicirnos canto nos amamos.

                  E sigo coas miñas letras, as miñas cartas que cada mes che

                  envío...


                  Estas  teñen  a  humidade  do  outono  e  as  radiantes  cores  da


                  primavera, porque é así como vive este amor no meu corazón.

                  O ano avanza, pero este amor non se cansa, non se desespera,

                  porque o teu amor está gravado moito máis alá das estrelas co

                  seu propio brillo, máis aló do inmenso universo que con mirada


                  vixiante obsérvanos.
                  Ti o meu amor, es moito máis grande para min que o universo

                  enteiro, tanto que os meus ollos apenas poden alcanzar a ver


                  todo o teu esplendor.

                  E  aquí  atópome,  sentado  e  pensando  no  noso  amor...nas

                  incontables cartas e poemas que xa pasaron polas nosas mans

                  e os nosos corazóns.


                  Mergúllome  e  pérdome  entre  cada  pensamento  namorado

                  mentres as miñas mans instintivamente xa empezan a bordarte

                  unhas novas e primeiras liñas.

                  Pero este mes ten algo especial, quizais é pola proximidade

                  dos  meses  que  un  día  pareceron  tan  afastados  pero  que
   1895   1896   1897   1898   1899   1900   1901   1902   1903   1904   1905