Page 31 - Bahan Ajar Digital Cerita Rakyat

Kanjeng Sunan Kalijaga banjur ngendika menawa kraton Kadipaten Semarang

pancen katon endah, nanging kuciwane kaendahan kasebut nyebabake wong dadi lali

marang kewjibane. Ki Ageng Pandanarang ora ngrumangsani menawa sejatine

pangandikane Sunan Kalijaga mau katujokake kanggo ngelingake lakune Ki Ageng

Pandanarang kang wis adoh saka bebener.

Sunan Kalijaga banjur namur dadi wong ngemis. Nganggo sandhangan pating sruwal

banjur menyang Kadipaten Semarang. Ing wektu iku Ki Ageng Pandanarang lagi mbeneri

ngitung dhuwit ing pendhapa. Ngerti ana kere teka, Ki Ageng banjur menehi dhuwit

marang wong kuwi, nanging wong ngemis iku ora gelem nampa. Wong iku njaluk swara

bedhug ing Masjid Semarang. Ki Ageng Pandanarang arep nesu, nanging nalika nyumerepi

menawa lemah iku banjur malih dadi emas. Ki Ageng Pandanarang banjur ngrumangsani

kckurangane. Saiki lagi eling menawa sawetara wektu iki nampa ujian liwat pralambang-

pralambang.

Sunan Kalijaga banget rena penggalihe amarga kasil ngelingake Ki Ageng

Pandanarang. Ki Ageng Pandanarang bakal ditampa dening Sunan Kalijaga dadi muride

kanthi syarat, Ki Ageng sregep ngibadah, gawe langgar kang ana bedhuge, ngopeni para

santri Ian nyiarake agama Islam ing Kadipaten Semarang. Kang ping pindho, Ki Ageng

kudu gelem mbayar Zakat, lan genep kaping telune, Ki Ageng kudu gelem ninggalake

Kadipaten Semarang Ian pindhah menyang Jabalkat.

Ing sakedheping mata wong ngemis iku wis ora katon saka paningale Ki Ageng

Pandanarang. Kari Ki Ageng Pandanarang lenggah ijen ing pendhapa sinambi menggalih

lelakon kang lagi wae kedaden. Rasane aku kok kepengin enggal-enggal tumuju menyang

Jabalkat, maguru marang dheweke. Nyi Ageng Kaliwungu uga pengin ndherek menyang

Jabalkat karo ngajak putra ragile kang aran Pangeran Jiwa. Ki Ageng Pandanarang

marengake keng garwa ndherek menyang Jabalkat waton ora nggawa bandha donya.

Dheweke ninggal Kadipaten Semarang tumuju marang Jabalkat tanpa rowing siji-sijia.

30 | S M P K E L A S V I I