Page 2 - วิกฤติสินเชื่อซับไพรม์

ิ
ื่
วิกฤตสินเชอซับไพรม์ (อังกฤษ: subprime mortgage crisis) หรือ วกฤตซับไพรม์ และยงรู้จักกันในชื่อ วกฤตสินเชื่อ
ั
ิ
ิ
ิ
ิ
ด้อยคุณภาพ (ในประเทศไทยอาจเรียกว่า วิกฤตแฮมเบอร์เกอร์) เป็นปัญหาเศรษฐกิจที่ปรากฏให้เห็นชัดในช่วงปี พ.ศ. 2550 และ
พ.ศ. 2551 จุดเด่นของวิกฤตินี้คือการที่ความคล่องตัวของตลาดสินเชื่อทั่วโลกและระบบธนาคารลดลง ซึ่งมีสาเหตุหลักมาจากความ
ซบเซาของตลาดอสังหาริมทรัพย์ในสหรัฐอเมริกา การกู้ยืมและการให้กู้ยืมที่มีความเสี่ยงสูง และระดับหนี้สินของบริษัทและบุคคลที่
สูงเกินไป วิกฤติครั้งนี้มีผลหลายขั้นและค่อย ๆ เผยให้เห็นความอ่อนแอในระบบการเงินและระบบการควบคุมทั่วโลก

ู่
วิกฤติครั้งนี้เริ่มจากการที่ภาวะฟองสบู่ในตลาดที่อยอาศัยของสหรัฐอเมริกาแตก และการผิดช าระหนี้ของสินเชื่อซับไพรม์
ั
ั้
่
้
ื
ื
ึ้
และสินเชื่อดอกเบี้ยลอยตว ที่เริ่มตนขนในช่วง พ.ศ. 2548 - พ.ศ. 2549 ผู้กู้ยมนนกู้ยมสินเชื่อที่เกินก าลังโดยคิดวาตนจะสามารถ
่
้
้
ปรับโครงสร้างเงินกู้ไดโดยง่าย เพราะในตลาดการเงินนนมีมาตรฐานการปล่อยกู้ที่ตาลง ผู้ปล่อยกู้เสนอขอจูงใจในการกู้ยม เช่น
ื
ั้
่
้
ึ้
เงื่อนไขเบื้องต้นง่าย ๆ และแนวโน้มราคาบ้านที่เพิ่มสูงขน แต่ทวาการปรับโครงสร้างเงินกู้กลับเป็นไปไดยากขนเมื่ออัตราดอกเบี้ย
ึ้
เริ่มสูงขึ้นและราคาบ้านเริ่มต่ าลงในปี พ.ศ. 2549 - พ.ศ. 2550 ในหลายพื้นที่ในสหรัฐ การผิดช าระหนี้และการยึดทรัพย์สินเพิ่มมาก
่
ึ
ึ้
ขนอยางเห็นไดชัดเมื่อหมดเงื่อนไขเบื้องตนอยางง่าย ราคาบ้านไม่สูงขนอยางที่คิด และอัตราดอกเบี้ยลอยตวเริ่มสูงขน การยด
ั
ึ้
ึ้
้
้
่
่
ทรัพย์สินในสหรัฐเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วตั้งแต่ปลายปี พ.ศ. 2549 และท าให้ปัญหาทางการเงินนั้นแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วทั่วโลก
่
ในปี พ.ศ. 2550 - พ.ศ. 2551 ธนาคารและสถาบันทางการเงินที่ส าคัญทั่วโลกรายงานยอดการขาดทุนที่สูงกวา 4.35 แสนล้าน
ดอลลาร์ในวันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2551