Page 174 - OVD59ALLForEbook_Neat

ุ
้
รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙ ๑๖๗

ี
หางไกลจากสภาวธรรมความเปนจริง และหลงใหลไปตามกิเลสท่เรียกวา
ชอบ ชัง ดี ราย ได เสีย ทุกข สุข แตถาเราเขาใจสภาวธรรม เราก็จะมองวา
เทานั้น แคนั้น จิตก็จะเปนกลาง

(พระอาจารยเมตตาใหนํากระดาษเเลวจุดสีดํากลางกระดาษ)

มนุษยชอบเปนบอยๆ คือเวลามองเห็นอะไร สวนใหญสิงท่เห็นทสุด
ี
่
ี
่

่

คอเห็นจุดดําตรงกลางกระดาษ เเตเราลืมสีขาวทเหลือขางๆ จุดดํา เรา
ี
ื
ี
มัวเเตเห็นจุดดําจนลืมคุณคาความขาวท่เราเหลืออยูในชีวิต เรามัวเเตหลง

ี
กับสถานการณท่ผานเเลวจบไปแลว และยังจมอยูกับความทุกข ถาเรา
เขาใจสัจธรรมวา น้ําไหลผานจึงกอเกิดบริสุทธิ์ เเตถาน้ําเอาเเตขังไวยอมเนา

็

ื
เหม็น ชีวิตเม่อลวงผานไปแลวจะเก็บไวใหเนาเหมนหรือเรียนรูเขาใจ แลว

ื
ิ
ึ
ี

ศษยรูไหมวาการเกบความดของคนอ่นไวจนลืมนึกถง แลวเอาความไมดมา
็
ี
ดาเอามาบนเอามาวา มันคือการจองเวรจองกรรม เกี่ยวกรรมไมจบสิ้น เวร
คือการกระทําท่ยืดเยื้อ บุญคือการชําระลางเพ่อกลับคืนสูความบริสุทธิ ์
ื
ี
ี
กุศลคือเครื่องชําระลางกิเลสจนไมเหลือตัวตนใหยึดถือ ท่ผานมาเรากําลัง
ํ
ี

แบกบุญหรือแบกบาป เรากาลังแบกกรรมหรือแบกเวร ไมอยากเก่ยวกรรม
ี
่
ื
ี
ํ
่
แตทกวันทกระทาอยูคอเก่ยวกรรม มอหนึ่งเราสรางกรรมด แตอกมอหนึง
ุ

ี

ื
ื
ี
เราก็เกี่ยวกรรมทําบาป ดังนั้นเราจึงเปนคนดีที่มีบาป