Page 153 - เพชรพระอุมา เล่ม 1

153

9

เบื้องนอก พวกลูกหาบแตละคนหนาตื่นเลิกลั่ก แสดงอาการหวาดหวั่นพรั่นพรึง และจับ

กลุมกันอยูที่ลานหนาเต็นท สงเสียงพูดกันแซดอยูเชนนั้น ทุกคนมารวมกันอยูที่นี่หมด กําลังลอม

มุงดูเจาลูกหาบคนหนึ่ง ซึ่งยืนหนาซีดตัวสั่นอยูตรงกลางในขณะนี้
ลูกหาบคนนั้นเปนเด็กหนุมอายุประมาณ 20 ป อาการในยามนี้เห็นชัดวาความตกใจสุด

ขีด ทําใหมองดูเหมือนคนเสียสติ นายเมย...หัวหนาลูกหาบซึ่งเปนชายวัย 50 อาวุโสกวาพวกลูกหาบ

ทุกคน กําลังสอบซักถามอยู ซึ่งเจานั่นก็กระหืดกระหอบตอบดวยอาการลนลาน ฟงแทบไมเปน
ภาษา

จอมพรานสาวเทาแหวกพวกที่มุงอยูเหลานั้นเขามาอยางรวดเร็ว ทุกคนพอเห็นเขาก็หลีก

ทางให ภายหลังจากการสอบซัก ก็ไดความแนชัดจากปากคําบอกเลาของเจาหนุมลูกหาบ ผูตกอยูใน

ลักษณะแทบจะช็อกในขณะนี้วา มันกับเพื่อนคูหูชื่อเอิ้น ไดชักชวนกันแอบไปนั่งซุมดักยิงหมูปาที่
ธารน้ําเบื้องลาง เพราะไดสํารวจพบรอยไวกอนแลวเมื่อตอนบายนี้ การไปนั่งซุมไดไปนั่งเมื่อตะวัน

พลบค่ําที่แลวมานี่เอง แตแลวระหวางที่นั่งคอยหมูปาอยูดวยกันนั้นเอง เจาเอิ้นซึ่งนั่งอยูทางดาน

ซายมือของเจาปง ก็ถูกอะไรชนิดหนึ่งซึ่งยองเงียบมาทางเบื้องหลัง กระโจนเขาตะปบขย้ํา เจาปงคน

เลายืนยันวามันหันมาทางเพื่อน เห็นเพียงแวบเดียววาเปนเสือขนาดใหญมาก เอิ้นรองออกมาไดเพียง
คําเดียวก็ถูกคาบลากไปตอหนาตอตา และมันก็หอแนบขึ้นมาจากริมธารน้ําที่นั่งซุมอยูอยางตกใจจน

หมดสติ

เหตุการณไดเกิดขึ้นหยกๆ นี่เอง!
และเรื่องสลดใจชวนสยองที่เกิดขึ้นนั้น ก็เปนเพราะเจาลูกหาบคะนองไมยอมเชื่อฟง ฝา

ฝนคําสั่งของเขาที่ประกาศหามไมใหใครเตร็ดเตรออกไปนอกบริเวณแคมป โดยไมจําเปนนั่นเอง

รพินทรหันขวับไปทางนายเมย หัวหนาลูกหาบ
“ฉันสั่งหามแลวไมใชหรือวา ไมใหพวกเราออกไปนอกบริเวณแคมป โดยเฉพาะอยางยิ่ง

หลังตะวันตกดินไปแลว”

หัวหนาลูกหาบเองในขณะนี้ ก็หนาซีดตัวสั่น ขวัญเสียไปหมด พูดลิ้นพันกัน

“ผม...ผมสั่งหามมันแลวครับเจานาย ไอสองคนนี่มันแอบหนีออกไปเองโดยที่ผมก็ไมรู

อยูๆ ก็เห็นไอปงวิ่งรองโวยวายขึ้นมาจากลําธาร”
เชษฐา ไชยยันต และดาริน ก็พากันวิ่งตามเขามาถึงในบัดนั้น

“เกิดอะไรกันขึ้น?”

ทั้งสามถามเกือบจะเปนเสียงเดียวกัน

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)