Page 158 - เพชรพระอุมา เล่ม 1

158

เสียงของมันดังไปถึงพวกที่แยกไตขึ้นเนินสูง เปนสัญญาณเรียก ดังนั้นอีกไมกี่อึดใจ เชษฐา เกิด

และเมย ก็บุกลงมาสมทบ
“แปลกจริง!”

เสียงเชษฐารองออกมาอยางตื่นเตน เมื่อเห็นรอยเลือดซึ่งรพินทรสองไฟใหดูแทนการ

บอกดวยวาจา

“บนพงรกริมทางดานโนน เราก็พบปาหักลูเปนทางไปเหมือนกัน คลายๆ กับวามันจะ

ลากขึ้นสูง”
“มันอาจลากขึ้นไปกอน แลววกต่ําลงหวย เปนการพรางตาเราใหเขวไปวามันขึ้นดานสูง

สังเกตดูที่ตลิ่งดานนี้ซิครับ รอยดินทลาย แลวก็มีเลือดติดอยูกับรากไมนั่น แสดงวามันวกลงหวยตรง

นี้เอง”
พรอมกับบอก พรานใหญกระดกลําไฟฉายสองไปยังตลิ่งชันดานขวามือ

“โอโฮ!”

ไชยยันตหรือมิฉะนั้นก็เชษฐา คนใดคนหนึ่ง ครางออกมาแผวเบาที่สุด

“มันไมนาจะมีสมองถึงขนาดนี้เลย ราวกับคน!”
รพินทรไมไดพูดคําใดอีก ออกนําตอ สองไฟสูงและต่ําสลับกัน สังเกตในระหวางตลิ่ง

สองฟาก และพื้นลําหวย พอมาถึงบริเวณตลิ่งต่ําตอนหนึ่ง เขาพิจารณาอยูอึดใจเดียวก็ไตขึ้นตลิ่ง

ทางดานนั้น กราดไฟไปรอบๆ อยางรวดเร็ว ครั้นแลวบัดนั้นเอง ทุกคนที่ติดตามมาทางเบื้องหลัง

ของเขาก็อุทานออกมาเปนเสียงเดียวกัน
จากลําไฟฉายของรพินทรและของคนอื่นๆ ที่สาดประดับเขาไปรวมจุด รางของลูกหาบ

เคราะหรายนอนอยูที่ริมจอมปลวกใหญ หางไปเพียงยี่สิบเมตร

ทั้งหมดเคลื่อนเขาไปอยางรวดเร็ว
ศพนั้นนอนอยูในลักษณะหงาย ตาทั้งสองเหลือกลานเบิกคาง รอยเขี้ยวฝงลงไปบนศีรษะ

ตรงบริเวณทายทอยดานหลัง กระดูกลําคอตอหัก สิ่งที่หวาดเสียวที่สุดก็คือ แผนทองถูกกัด

เหวอะหวะ เครื่องในทะลักเรี่ยราดออกมา และบางสวนของเครื่องในเหลานั้นก็ขาดหายไป ตัวของ
เขายังอุนๆ อยูดวยซ้ํา พื้นตอนนั้นแหงแข็งก็จริง แตรอยตีนของเจาสมิงรายปรากฏอยูรอบๆ ตัวศพ

อยางชัดเจน เพราะมันเหยียบย่ําเลือดไว อาจไมเกิน 5 นาทีนี่เอง ที่มันผละจากซากไปอยางนกรู เมื่อ

ไดกลิ่นของฝายติดตาม

ระยะที่คนพบศพ และตําแหนงที่ตั้งของแคมป มันอยูในรัศมีที่หางจากกันไมเกิน 1
กิโลเมตรเปนอยางสูง และกินเวลาทั้งสิ้นในการแกะรอยเลือดเพียงครึ่งชั่วโมงเศษเทานั้น

“มันเพิ่งผละซากไปหยกๆ นี่เอง ตอนที่พวกเราเดินอยูในลําหวย”

รพินทรพูดต่ําๆ สาดไฟฉายกราดไปเปนวงกลม สํารวจบริเวณ เกิดกับเมยก็แยกกัน

ออกไปสองหารอยทิศทางของมันคนละทาง

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)