Page 159 - เพชรพระอุมา เล่ม 1

159

“คุณคิดวาคืนนี้มันจะยอนมาที่ซากอีกไหม?”

เชษฐาถาม หรี่ตามองดูศพของเอิ้นอยางสังเวช บดกรามแนน
“ถาเปนเสืออื่นๆ มันจะตองยอนกลับมาแนครับ ถาไมคืนนี้ก็พรุงนี้ หรือวันตอๆ ไป แต

สําหรับ ‘ไอกุด’ ผมยังบอกไมได ความฉลาดของมันเกินเสือธรรมดา เจตนาของมันก็เปนเจตนาที่มี

ตอคน ไมใชเพียงแคจะหาอาหารอยางเดียว ผมเชื่อวามันอาจจองคอยเลนงานพวกเราคนอื่นๆ ตอไป

อีก โดยไมคํานึงถึงซากนี่ก็ได นิสัยของมันเปนอยางนั้น”

“มันไมมีทางอะไรจะดีไปกวาลองเสี่ยงนั่งเฝาดู” ไชยยันตวา
“ก็เห็นจะเปนอยางนั้นแหละครับ แตการนั่งซุมเฝาซาก เราจะอยูกันหลายคนไมได อยาง

มากที่สุดก็แคสองคนเทานั้น สําหรับใจผม ผมตองการนั่งเพียงคนเดียวเทานั้น”

จอมพรานตอบ

“สองคนดีกวา คุณเลือกเอาไดในระหวางผมหรือไชยยันต อยางนอยที่สุดคนหนึ่งสองไฟ
อีกคนหนึ่งยิงก็ยังดี เราตองการความแนใจที่สุด เพราะรายการนี้เราไมถือเปนการกีฬา และตอง

ไมใหพลาดเลย”

ม.ร.ว.เชษฐา เสนอความเห็น

โดยแทที่จริง รพินทรตองการจะเฝาไอกุดเพียงคนเดียว เพื่อจัดการกับมันใหเด็ดขาดลง
ไป หากมันยอนกลับมาที่ซากอีกครั้ง แตเขาอานใจนายจางของเขาทั้งสองคนออก ทั้งเชษฐาและไชย

ยันตมีความประสงคอยางแรงกลาเหลือเกิน ในการจะรวมพิชิตเจาสมิงรายดวย จึงไมอยากขัดใจ

“ตกลงครับ เราเฝาสองคน แตสําหรับคุณชายกับคุณไชยยันต ตกลงกันเองก็แลวกันวา
ใครจะเฝากับผมในคืนนี้ เราจะผลัดเวรกันเฝาทีละสองคน คือคืนนี้ ผมเฝากับใครสักคนหนึ่งกอน

พอรุงเชามันยังไมเขามาที่ซากก็จะกลับ และอีกคนหนึ่งก็มาเฝาคูกับพรานคนใดคนหนึ่งของผม

สลับกันไป เพราะเรารูไมไดแนวา มันจะยอนมาที่ซากในเวลาไหน แตสําหรับการเฝาคืนนี้เสี่ยง
หนอย เพราะเราตองนั่งซุม เรียกวาอยูในระดับพื้นเดียวกับมัน เพราะถึงอยางไรเสีย ก็ขัดหางไมทัน

แน แตถาเปนพรุงนี้ เราก็จะขัดหาง”

สองสหายมองดูหนากัน ไชยยันตพยักหนา

“เอาวา คืนนี้แกเฝากับคุณรพินทรก็แลวกัน พรุงนี้ฉันกับเกิดจะมาเปลี่ยนเวร”
เชษฐาสงมือใหจับ

“ตกลง! คืนนี้แกกลับไปนอนใหสบายเสียกอนเถอะ”

รพินทรดีดนิ้วเรียกเกิดกับเมยเขามาสั่งความ แลวใหทั้งสองนําไชยยันตเดินทางกลับไป

ยังแคมป

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)