Page 64 - เพชรพระอุมา เล่ม 1

64

ตองเสียชีวิตเพราะหมูปา อันเนื่องมาจากความประมาทวามันเปน ‘หมู’ และตัวผมเองเกือบตาย

เพราะเจาหมูปามาหลายครั้งแลว ยิ่งเสียกวาสัตวชนิดใดทั้งสิ้น ในขณะที่นัดแรกที่ผมยิงมันไมอยู”
ทุกคนมองดูเขาอยางประหลาดใจงงงัน

“แปลกจริง หมูปานะเรอ คุณถือวาเปนสัตวอันตรายที่สุดในการลา”

ไชยยันตครางออกมา
จอมพรานกมศีรษะ

“ครับ หมูปานี่แหละ รายกาจเกินเชื่อนัก”

เขาคิดวา ม.ร.ว.หญิงดารินคงจะหัวเราะงอหายออกมาในคําพูดของเขา แตหลอนกลับ

ขยับตัวแสดงอาการสนใจอยางยิ่ง มองมายังเขาดวยอาการเตรียมฟงอยางตั้งอกตั้งใจ
“โปรดอธิบายซิ คุณรพินทร”

เชษฐาพูดอยางทึ่งๆ

“การชารจหรือการทํารายโตตอบของมัน ในขณะที่ถูกเจ็บผิดกับสัตวอื่นทุกชนิดครับ

คุณชาย สัตวอื่นถาวิ่งเขาใสเมื่อพลาดเปาหมายโดยเราหลบเสียทันหรือมีกําลัง มันก็จะวิ่งเตลิดผาน
ไปเลย แตหมูปาไมใชอยางนั้น มันวิ่งเขาใสเรา เมื่อผิดก็จะหวนกลับเขามาใสอีก ชนิดคลุกคลีพัลวัน

หลายตลบ โดยไมเปดโอกาสใหเราตั้งตัวติดทีเดียว ยิ่งกวานั้นยังคลองแคลววองไวที่สุด ดูแทบจะ

ไมทัน ตัวมันก็ไมใชใหญอะไรนัก การจะยิงซ้ําในขณะที่มันพัลวันเขาเลนงานเรา ทําไดยากมาก
การตามรอยหมูที่ถูกยิงเจ็บไป หรืออีกนัยหนึ่งที่เรียกกันวา หมูลําบากก็เหมือนกัน ยากกวาการตาม

รอยเสือลําบากเสียอีก เสือที่ถูกเจ็บไป ไมวาจะหลบซอนอยูที่ใด ถาเราตามเขาไปไดระยะที่มันรูตัว

ไดกลิ่น ก็มักจะคํารามใหเสียงเปนเชิงบอกใหเรารูตัวเสียกอนวา มันแอบอยูตรงไหน ทําใหเรา
สะดวกในการที่จะเขาไปยิงซ้ํา แตหมูไมใชอยางนั้น มันจะซุมนิ่งอยูกับที่ ไมกระโตกกระตากอะไร

เลย พอเราเขาไปไดระยะของมัน ก็จะจูโจมเขาใสทันทีโดยไมใหรูตัว อีกอยางหนึ่ง การตามรอยหมู

ก็ยากกวาการตามรอยสัตวอื่นๆ มาก มันมักจะซอกแซกไปตามที่รกชัฏ เปนอุปสรรคในการติดตาม
ยิ่งกวานั้น หมูปายังมีนิสัยปากบอน ไมวาจะผานไปทางไหน ก็กัดแทะ ขุดคุยบริเวณที่มันผานไป

เปนนิสัย บางทีมันไปเจองูในทิศทางที่มันเดินผานไป แทนที่มันจะเลี่ยงหลีกไปเสีย มันก็จะกัดงูตัว

ขาดทิ้งไว มักจะปรากฏอยูบอย นี่เปนอันตรายมาก งูถูกกัดตัวขาดยังไมตายสนิท เลื้อยไปไหนก็

ไมได นอนรอคอยอยูนั่นเอง พอเราตามรอยหมูที่ลวงหนาไปกอน ไมทันเห็นไปเหยียบเอางูที่มันกัด
ทิ้งไว งูก็กัดเราตายเสียกอน อันตรายจากการลาหมูปาก็มีอยางนี้แหละครับ ถาไมเคยชินกับสัญชาติ

ญาณของมันจริงๆ คนก็มักจะไมรู คิดประมาทวามันเปนหมู โดยมองขามพิษรายของมันไปเสีย

พรานที่ถูกหมูกัดหรือขวิดตายก็เพราะความประมาทเปนตนเหตุ”
“ฮือ! นี่เปนความรูใหมทีเดียว”

เชษฐาและไชยยันตครางออกมาพรอมๆ กัน

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)