Page 17 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

Joan De Winne is onlosmakelijk verbonden met het Disaster
Victim Identificatie-team (DVI). Hij was er vanaf het eerste mo-
ment bij en hij is er altijd bij gebleven. Onder zijn leiding werd
het een team met een internationale reputatie. Joan liet en
laat zich omringen door speurders die niet alleen bekwaam
zijn, maar ook enthousiast en met een onblusbare drang om
via nieuwe technieken nog betere speurders te worden.

Ik schaam me eigenlijk nog altijd als ik nu zeg dat 6 maart 1987
voor mij zonder noemenswaardig wereldschokkend nieuws
voorbij is gegaan. Ik was die vrijdagavond naar mijn ouders ver-
trokken om daar een handje toe te steken bij verbouwingen. De
hele avond hadden we aan het terras zitten metselen en het was
best gezellig geweest. Een semafoon, laat staan een gsm, bestond
toen nog niet. Ik had wel een sematoon, een piepding dat waar-
schuwde als er iets dringends was. Als het bakje een geluidssig-
naal liet horen, dan wist ik dat ik naar de permanentie van de
rijkswacht moest bellen. Maar het doosje bleef zonder enig ge-
luid en ik was in eer en geweten gerust. Pas later zouden we vast-
stellen dat het piepding bij mijn ouders thuis geen bereik had.

Het DVI bestond toen precies twee maanden. In januari was het
opgericht en alles stond netjes op papier. De basiskern bestond
uit het dertig man sterke ‘Away Team’, dat al in 1980 binnen de
rijkswacht op verzoek van het ministerie van Volksgezondheid
was opgericht. De aanleiding ervan was de ramp in het Spaanse
Los Alfaques (De Zandduinen), een camping in San Carlos de la
Ràpita aan de Costa Dorada, waar op 11 juli 1978 minstens 215
mensen het leven verloren toen een tankwagen met vloeibaar
propaan van zijn route afweek en ontplofte. Onder de slacht-
offers waren 36 Belgen. De mensen van het Away Team waren

17