Page 55 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team
P. 55

DVI  16-10-2007  09:41  Pagina 55







                                  Vanuit  Antwerpen  werd  ook  de  parketmagistraat  gewaar-
                               schuwd. Die reageerde zoals het eigenlijk moest: hij belegde on-
                               middellijk  een  coördinatievergadering.  Daarop  werden  de  lokale
                               onderzoekers,  het  parket,  de  moordsectie  en  de  Cel  Vermiste
                               Personen  rond  de  tafel  gezet.  Alle  elementen  werden  bij  elkaar
                               gevoegd en een eerste stand van zaken werd opgemaakt.
                                  Slechts één nieuw, maar cruciaal element kwam uit die verga-
                               dering  naar  voren.  Het  laatste  signaal  van  Ellens  gsm  kwam  uit
                               de buurt van het Fort van Edegem. Dat op zich was al bijzonder
                               vreemd. Ellen had daar niets te zoeken en was daar ook helemaal
                               niet  nodig,  tenzij  ze  om  een  of  andere  reden  in  het  Universitair
                               Ziekenhuis  van  Antwerpen  was  beland.  Maar  dat  hadden  we  al
                               nagekeken.  Het  laatste  gsm-signaal  was  belangrijk,  maar  toch
                               bleef  het  ook  een  beetje  een  speld  in  een  hooiberg.  Wat  de  tele-
                               foonoperator kan nagaan is immers alleen de zendmast waar het
                               signaal  het  laatst  is  opgepikt  en  het  enige  wat  je  daardoor  kunt
                               weten  is  dat  de  gsm  in  een  ruime  cirkel  rond  die  zendmast  voor
                               het laatst is gebruikt. Ik ken die regio en wat mij door het hoofd
                               schoot  was  de  onmetelijkheid  van  het  gebied  en  het  massale
                               groen waar ongetwijfeld meer mysteries verborgen lagen.
                                  We legden letterlijk een kaart op tafel, trokken een grote cir-
                               kel rond de zendmast en we wisten meteen waar we moesten be-
                               ginnen. Eerst met wat lokale agenten, snel met alles en iedereen
                               die niet onmiddellijk iets anders en veel dringender te doen had:
                               manschappen  van  de  federale  politie,  speurhonden,  lijkenhon-
                               den,  een  helikopter  met  warmtegevoelige  camera,  zelfs  lijken-
                               honden  die  lichamen  in  het  water  kunnen  opsporen.  Twee  we-
                               ken  lang  werd  met  man  en  macht  gezocht.  Het  leverde  niets,
                               helemaal niets op. Om moedeloos van te worden. We begonnen
                               meer  en  meer  te  vrezen  dat  Ellen  het  slachtoffer  was  geworden
                               van een onbekende dader. Het kon niet slechter. Maar zolang er
                               twijfel  is,  moeten  we  blijven  zoeken.  En  zelfs  als  er  geen  twijfel
                               meer  is,  dan  nog  zetten  we  onze  zoektocht  voort.  We  hebben



                                                            55
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60