Page 58 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:41 Pagina 58

Het gebeurde precies zoals Frank had voorspeld. Danny gaf
toe dat Ellen in zijn auto had gezeten. Hij voegde er zelfs onge-
vraagd aan toe dat ze boven haar theewater was. Hij kon Ellens
aanwezigheid in zijn auto moeilijk ontkennen want hij was slim
genoeg om te beseffen dat wij zijn voertuig zouden onderzoeken
en dat wij er sporen van Ellen in zouden terugvinden.
Op dat moment wisten we het: de moordenaar van Ellen zat
voor ons. Ellen dronk nooit meer dan een pintje en ze zou niet
zomaar in een vreemde auto stappen. Danny voorzag dat wij
zijn hele huis, zijn auto en elke centimeter van zijn leven zouden
onderzoeken. Hij wist dat we urinesporen van Ellen op de pas-
sagierszetel zouden vinden en hij anticipeerde daarop door het
ons zelf te vertellen. Hij had echter niet door dat wij er ons maar
al te goed van bewust waren dat de sporen die we daar zouden
ontdekken niet van een dronken tiener zouden zijn, maar wel
van een stervende vrouw.
Hoewel we ons erop hadden voorbereid, kwam de bekentenis
toch als een mokerslag. We zochten niet meer naar een levende
Ellen, we zochten een dood meisje. Maar waar was ze? Waar had
Danny haar achtergelaten? De speurders moesten van hem een
partner maken, een gids die hen zou wijzen waar Ellen verbor-
gen was.
Nog terwijl het verhoor verder ging, bekeken we het straten-
plan van de regio. Danny woonde binnen het bereik van de
zendmast die Ellens telefoon voor het laatst had geregistreerd.
Misschien lag Ellen wel bij hem thuis... We begonnen een zoek-
scenario uit te werken maar zover kwam het niet. Danny’s weer-
stand was gebroken en hij vertelde het hele verhaal naar zijn ei-
gen waarheid. Dat die waarheid op sommige punten van de
realiteit verschilde, zouden we later pas ontdekken. Uiteindelijk
was het op dat moment ook niet van zoveel belang. Als we Ellen
maar zouden terugvinden. Als we het meisje maar terug aan haar
familie zouden kunnen geven.

58