Page 77 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:41 Pagina 77

komen uit het kaakbeen. Vuur is niet echt een probleem tenzij
het om extreem hoge temperaturen gaat. We hebben dat trou-
wens later kunnen vaststellen bij het zware verkeersongeval op
de E17 waarbij tientallen auto’s op elkaar waren ingereden en
vervolgens in brand waren gevlogen. Daar hebben we nog heel
bruikbaar materiaal kunnen recupereren. Tanden verliezen door
de hitte wel vocht en worden daardoor ontzettend broos, maar
de wortels blijven zitten. In het kader van die ramp herinner ik
me trouwens nog altijd de identificatie van een Nederlands
slachtoffer. We hadden van de Nederlandse tandarts perfecte ra-
diografieën gekregen, maar alleen van de kroongedeelten van de
gebitselementen. Na de ramp vonden we geen enkele tand terug,
maar wel een paar stukken kaak waarin de tandwortels in de
tandkassen konden worden ingepuzzeld. Alleen waren daar geen
foto’s van. Ik kon de tandwortels niet met honderd procent ze-
kerheid matchen met de radiografieën van de kroongedeelten.
Ik bleef zoeken en uitproberen, maar het lukte niet. Het slacht-
offer werd uiteindelijk geïdentificeerd via een lichaamsprothese
die hij droeg, maar ik voel bij mezelf nog altijd de frustratie om-
dat ik toen voelde dat ik zoveel elementen in handen had, maar
toch geen oplossing kon vinden.

Sommige criminelen denken dat ze met zuur – een van de meest
vernietigende stoffen die een mensenlichaam kan tegenkomen –
hun slachtoffers voor eeuwig kunnen laten verdwijnen en niet-
identificeerbaar kunnen maken. Dat is niet correct. Zuur lost
wel het tandglazuur op, maar meer niet. Toen de Hongaarse do-
minee Andras Pandy ervan werd verdacht dat hij zijn familie-
leden stuk voor stuk in zuur had opgelost, hebben we de proef
op de som genomen. We hebben tanden dagenlang aan een zuur-
bad onderworpen. Het glazuur verdween, maar de tanden ble-
ven herkenbaar. Begraven is ook weer geen alternatief om een
lichaam definitief te laten verdwijnen. Welke grondsoort men

77