Page 82 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team
P. 82
DVI 16-10-2007 09:41 Pagina 82
tenlandse Zaken kan ook een beroep op ons doen als het om
grotere groepen Belgen gaat. Bij grotere catastrofes kunnen wij
ook ondersteuning geven door, bijvoorbeeld, mee het callcen-
trum te bemannen en de telefoontjes te beantwoorden.
Ik luisterde verder naar wat Karin te vertellen had. Een dag
eerder waren er al drie ploegen van onze DSI’ers ter versterking
naar het callcentrum van Buitenlandse Zaken gestuurd. Maar
gaandeweg werd duidelijk dat de situatie veel ernstiger was dan
de overheden oorspronkelijk hadden gedacht. Daarom had Bui-
tenlandse Zaken die avond een crisisvergadering gepland. Of wij
daarbij konden zijn? Van een of andere vorm van onrust was er
bij mij absoluut geen sprake. Ik ben nogal laconiek van aard en
ik raak niet onmiddellijk in paniek. Dus ja, een vergadering kon
geen probleem zijn. We spraken af om er samen naartoe te gaan.
Ik zette na dat telefoontje onmiddellijk de radio aan en zelfs toen,
na het horen van de nieuwsberichten, ging er bij mij geen bel-
letje rinkelen.
Nu, jaren later, weten we allemaal dat deze ramp een van de
meest vernietigende ooit is geweest. Dat de omvang, het aantal
slachtoffers, het menselijke leed en de schade hun weerga niet
hebben gekend. Dat de hulpverlening ongekende proporties zou
aannemen. Ook bij ons, zij het dan op microniveau. Uiteindelijk
waren onze ploegen op 26 december de eerste van in het totaal
bijna tweehonderd DSI-mensen die wij in een periode van drie
weken hebben ingezet. De vergadering van maandagavond op
Buitenlandse Zaken zou de eerste worden in een lange reeks.
Ik liet mijn vakantie voor wat ze was, kleedde me om en zocht
de spullen die ik dacht nodig te hebben voor de vergadering, bij
elkaar. In de vooravond vertrok ik richting Brussel waar ik Karin
zou oppikken. De sfeer was goed, we zouden wel zien hoe de ver-
gadering zou verlopen. Dit was niet de eerste keer dat we werden
ingezet. We hadden al heel wat zware en grote interventies tot
een goed einde gebracht en we wisten dat we konden rekenen op
82