Page 84 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team
P. 84

DVI  16-10-2007  09:41  Pagina 84







                               petjes aan het dansen gaan, dan verwachten we dat je er bent.
                               Uiteraard  spelen  werk  en  de  persoonlijke  situatie  hoe  dan  ook
                               een rol. Zelfs bij beroepskrachten zijn er uitzonderlijke omstan-
                               digheden, dus uiteraard ook voor onze vrijwilligers.
                                  Nu is een vakantieperiode voor ons juist niet altijd een nadeel.
                               Integendeel.  Grote  DSI-interventies  zoals  de  overstromingsramp
                               aan  de  Maas  in  de  kerstvakantie  van  1993,  de  Switelbrand  op  ou-
                               dejaarsavond 1994, de Taromcrash op de vooravond van de paas-
                               vakantie  van  1995...  Al  die  rampen  hebben  bewezen  dat  zelfs  op
                               erg moeilijke momenten onze mensen telkens weer klaarstonden.
                                  Die  bewuste  27 december  was  het  niet  anders:  heel  wat  van
                               onze  mensen  waren  vrij  en  zegden  onmiddellijk  toe.  Andere
                               DSI’ers die vrijaf konden nemen, namen onmiddellijk een paar
                               dagen vakantie. Sommige vrijwilligers van het team hebben een
                               overeenkomst  met  hun  werkgever.  Hij  geeft  hun  vrijaf  zodra  ze
                               worden opgeroepen. Met de tsunami hadden we het grote voor-
                               deel dat ook de bazen de televisiebeelden konden volgen.
                                  De berichten over de tsunami en de ravage werden minuut na
                               minuut actueler. De eerste beelden werden eindeloos op de tele-
                               visie herhaald. Keer op keer zagen we hoe een argeloze toerist en
                               een pootjesbadende strandwandelaar door een hoge golf werden
                               overspoeld.  Hoe  mensen  zich  vertwijfeld  aan  het  balkon  van
                               hun  hotel  vastgrepen  om  uiteindelijk  door  het  water  te  worden
                               meegesleurd. Het waren aangrijpende beelden maar het gaf met-
                               een een idee van wat er zich op de plaats van de ramp had afge-
                               speeld.
                                  Door die beelden begrepen de werkgevers meteen waarom de
                               Rode  Kruisvrijwilliger  een  paar  dagen  vrij  wilde.  En  het  is  nu
                               eenmaal  een  feit:  hoe  meer  en  hoe  aangrijpender  een  ramp  in
                               beeld  komt,  hoe  flexibeler  een  werkgever  is  om  een  werknemer
                               zijn  vrijwilligerswerk  te  laten  doen.  Op  dergelijke  momenten
                               kunnen  bazen  begrijpen  dat  iemand  die  ervoor  kiest  om  in  de
                               DSI-ploeg  te  zijn  opgenomen,  professioneel  gezien  geen  forfait



                                                            84
   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89