Page 113 - Przejdz_na_wyzszy_poziom_t1_flipingbook online

III. MIęDZY NAMI

2. MALUTKI, SŁODZIUTKI, KOCHANIUTKI
I... WPROST PRZECIWNIE

dzidziuś
1 zDroBNIeNIa, SPIeSzCzeNIa mleczko
kaczuszka
(afeKtoNIMy) bilecik
pieniążki
adaś
Studenci mówią:

Alexandra, Szwecja
Szwedzki jest dość ubogi w zdrobnienia. Początkowo dziwiły mnie zdrobnienia
w języku polskim, tak częste i w różnych sytuacjach, ale teraz nawet je lubię.
Podoba mi się zwłaszcza, kiedy Polacy mówią do mnie „Olu”, wtedy od razu czuję
się jakbym była nie cudzoziemką, która przyjechała tu na chwilę, ale jedną z tu-
tejszych, czuję się akceptowana, lubiana, kochana.
John, Anglia
Ja mam często problem ze zrozumieniem zdania, kiedy słyszę w nim dużo zdrob-
nień. Muszę się najpierw zastanowić, o jakie wyrazy chodzi. Myślę, że problem
wynika z tego, że jeszcze nie umiem biegle tworzyć zdrobnień. Może z czasem,
jak będzie mi to lepiej szło, łatwiej będzie mi je zrozumieć. Mój problem jest
jednak raczej natury technicznej, nie emocjonalnej.
Martina, Słowenia
Dla mnie, jak dla wielu Słoweńców, zdrabnianie imion jest dziwne. U nas używa
się pełnych form imion, oficjalnych, takich jak w dokumentach. Po to przecież
ma się imię, a nie po to, żeby i tak używać jakichś dziwnych form. Ale koledzy
i koleżanki z innych krajów mówią, że właśnie to, do czego ja przywykłam, jest
dziwne, a zdrobnienia (miłe i krótkie) są najzwyczajniejsze na świecie i nie wy-
obrażają sobie, żeby ktoś zwracał się do nich w oficjalny sposób. Chyba to kwe-
stia przyzwyczajenia.
Marta, Hiszpania
Zdrobnienia to dla mnie nic szczególnego. W języku hiszpańskim można
zdrobnić prawie wszystko i form zdrobniałych używa się na co dzień. Imio-
na też spieszczamy i to w różny sposób. Tak jak w języku polskim. I dopóki
nie umie się używać zdrobnień w hiszpańskim, dopóty nie będzie się mówiło
płynnie w tym języku i od razu widać, że rozmówca nie jest stąd. Myślę, że po-
dobnie jest w Polsce i dlatego pilnie się uczę zdrobnień, żeby mówić naprawdę
dobrze.

113