Page 115 - Przejdz_na_wyzszy_poziom_t1_flipingbook online

III. MIęDZY NAMI

„rączki”, „no cio”– zamiast „no co”, „malusiek” zamiast „maluszek”, „nie płakuniaj”
zamiast „nie płacz”, itd., itd.
Pamiętajmy, że małe dzieci do 1. roku życia reagują na dźwięki, barwę oraz
natężenie dźwięku mowy. Jeśli wypowiadamy wyrazy twardo i poprawnie bez
zdrobnień, to zazwyczaj mówimy na niskiej barwie, co może powodować, iż
dziecko nie będzie na nas reagowało. Dzieje się tak, ponieważ maluchy w pierw-
szych miesiącach zdecydowanie lepiej słyszą te wysokie dźwięki, dlatego też
często samoczynnie mówimy zdrobnieniami. I nie byłoby to nic złego, gdyby nie
to, że przy tym automatycznie zaczynamy za dużo zdrabniać i spieszczać oraz
przekręcać wyrazy, a to już nie jest nic dobrego.
Do dzieci należy mówić przede wszystkim wyraźnie i poprawnie, możemy
zdrabniać, bo to naturalne, ale nie przesadzajmy. To, jak dziecko słyszy, wpły-
wa na to, jak później mówi, a następnie – jak pisze. Cały proces nauki czyta-
nia i pisania wiąże się z rozwojem mowy, czyli również z tym, jak my, dorośli
zwracamy się do naszych dzieci i jakie wzorce słuchowe się u niego przez to
wykształciły.
Dlatego też mówmy do naszych dzieci zdrobnieniami, ale wyraźnie, powoli,
nie dużo wyrazów na raz oraz – przede wszystkim – poprawnie.

Czy używanie przezwisk, zdrobnień może mieć wpływ
na rozwijające się poczucie własnej wartości dziecka?

(odpowiedź psycholog Aleksandry Szygendowskiej na stronie
www.wellnessday.eu 22.06.2012)
Etykietki mają to do siebie, że lubią przyklejać się do człowieka. Czy są szko-
dliwe? Myślę, że wszystko zależy zarówno od konotacji takiego zdrobnienia
oraz od tego, czy danej osobie obdarzanej takim zdrobnieniem pasuje to. Jakie
uczucia w związku z tym ujawnia. Kiedy pracuję z uczniami i dziecko przedsta-
wia się, a klasa bądź sam uczestnik zajęć podaje np. pseudonim, ksywę zawsze
pytam: czy tak mam zapisać na wizytówce, czy to jest Twoja ksywa, którą się
sam posługujesz. Dzieci niejednokrotnie uwielbiają swoje ksywy, pseudonimy,
zdrobnienia, modyfikacje swoich imion, te, które same wymyśliły lub wymyśliła
im grupa rówieśnicza (oczywiście jeśli są o zabarwieniu pozytywnym). Są one
elementem wyróżniającym je w grupie, dającym szansę na bycie oryginalnym
i niepowtarzalnym.
Zdrabnianie stosowane przez rodziców, które są odbierane pozytywnie
przez dziecko osobę etykietkowaną, np. pieszczotliwe zdrobnienia (słoneczko,
kotku) mogą budować bliskość i wpływać pozytywnie na więzi. Podobnie ob-
serwowanie przez dziecko życzliwości i bliskości w relacjach dorosłych, gdy ro-
dzice mówią do siebie „kochanie”, „kotku” czy „słoneczko” i podobnych ciepłych
słów używają do dziecka, buduje to w nim poczucie bezpieczeństwa, stabilności
i ciepła, a także umiejętność okazywania i brania bliskości w przyszłości właśnie
np. poprzez czułe słowa.

115