Page 43 - Przejdz_na_wyzszy_poziom_t1_flipingbook online
P. 43

I. KOMUNIKACJA, JęZYK, INFORMACJA, EMOCJE

                         z pamięci. A potem znowu je słyszę i myślę, jakie jest ładne i urokliwe,
                         ale znowu, kiedy chcę go użyć, nie mogę sobie go przypomnieć.
                      d)  Ma specyficzne brzmienie. Sylaba mi kojarzy mi się z łagodnością, ze
                         spokojem, czymś miłym, własnym. Na końcu sylaba -ość jest miękka, pu-
                         szysta. Jest w tym słowie coś przytulnego.
                      e)  Ile razy mam podać nazwę docelowego przystanku tramwaju, w który
                         chcę wsiąść, zawsze ktoś mnie poprawia albo zwyczajnie nie rozumie.
                         Ćwiczę i ćwiczę, ale po prostu nie wychodzi. To jakaś zaczarowana na-
                         zwa! Ale kiedyś musi się udać.
                      f)  Jest takie polskie przez swoje szeleszczące brzmienie, a poza tym... do-
                         skonale oddaje znaczenie. „Szept” jest jak szept. Nie da się go powie-
                         dzieć głośno, mimo woli zaczyna się szeptać, mówić delikatnie i subtel-
                         nie. Szept nigdy nie może być czymś groźnym, dotyczy tylko spokoju,
                         pokoju, miłości i intymności.
                      g)  Zabrzmiało  to  zupełnie  barbarzyńsko,  ale  też  bardzo  precyzyjnie,  jak
                         zderzenie dwóch szklanek. Brzmienie polskich słów doskonale odzwier-
                         ciedla  ich  znaczenie.  Tak  samo  słowo „gnieść”,  dobrze  oddaje  nagłe,
                         gwałtowne zniszczenie. Takie są polskie słowa – silne i krzepkie. Mogą
                         być też miękkie, np. „dopóki”. To takie ładne słowo, że pomyślałem, że
                         byłoby to dobre imię dla psa.
                      h)  Często powtarzają je dwa razy. „Pa, pa” jest fajne i zabawne.
                      i)  Nie dlatego, że lubię dżdżownice, ale ponieważ ten wyraz jest bardzo
                         trudny do wymówienia i po prostu fajnie brzmi.
                      j)  Ono  samo  szeleści!  I  tyle  w  nim  polskich  dźwięków!  Jest  po  prostu
                           cudne!
                      k)  To wyraz onomatopeiczny i jego brzmienie jest według mnie bardzo
                         poetyckie. Kojarzy mi się z wiatrem wśród liści albo falami rozbijają-
                         cymi się o brzeg i kiedy je słyszę, od razu wyobrażam sobie cudowny
                         pejzaż.




                  Pytania:
                       1)  Jakimi kryteriami kierowali się studenci, wybierając ulubione
                          słowa?
                       2)  Jakie polskie słowa podobają Ci się ze względu na brzmienie, a jakie
                          nie?
                       3)  Czy jest jakieś słowo, które podoba Ci się lub nie ze względu na sens?
                          Czy tak samo jest z jego odpowiednikiem w Twoim języku?
                       4)  Czy wypowiedzi studentów zwróciły Twoją uwagę na jakieś słowo,
                          którego dotąd nie znałeś/-aś lub na które do tej pory nie zwróciłeś/-aś
                          uwagi?
                       5)  Jakie słowo poznałeś/-aś ostatnio?
                       6)  Czy jest takie słowo, z którego zapamiętaniem masz problemy?



                                                                                      43
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48