Page 75 - Przejdz_na_wyzszy_poziom_t1_flipingbook online
P. 75

II. DOOKOŁA śWIATA

                  półkach towarów etykietowanych jako „tradycyjne”, „ludowe”, „babuni”. Znakuje
                  się w ten sposób wędliny, sery, soki, alkohole, masła, makarony, przetwory, coraz
                  dłuższą listę wyrobów różnych branż spożywczych. Przekaz, jaki niesie taki znak,
                  jest  jasny: „tradycyjne”  to  wytworzone  zgodnie  z  dawnymi  recepturami,  przy
                  użyciu naturalnych składników, tradycyjną metodą. Nazwie towarzyszą też zwy-
                  kle rustykalne motywy w rodzaju łanów zbóż, krów na pastwiskach, dziewczyny
                  w jakimś „ludowym” stroju. Niestety, produkty te są często w tym samym stopniu
                  tradycyjne co ów ludowy strój (jedna z kontroli wykazała, że „tradycyjne parówki
                  cielęce” miały wspólnego z cielęciną tyle, że producent dodał do nich przyprawę
                  do parówek cielęcych). Kultura ludowa i związane z nią tradycje są współcześnie
                  wielkim polem do nadużyć i ludowe kulinaria świetnie to obrazują. Jest ogromny
                  rozziew między powielanym obrazem polskiej wsi „spokojnej i wesołej” płynącej
                  miodem i mlekiem a ustaleniami naukowców i pamiętnikami samych chłopów.
                  W „złotym wieku” polskiej kultury ludowej, w wieku XIX, wieś dotknięta była wid-
                  mem głodu, a za określeniem „kuchnia ludowa” krył się egzystencjalny koszmar.
                  [...] Jak to się więc stało, że tradycyjna wieś uchodzi za matecznik oryginalnych,
                  zdrowych receptur? Gdy odrzucimy z tych podań zmyślenia, pozostanie w nich...
                  kultura mieszkańców dworów. Jeśli kogoś w dawnej wsi stać było na wykwintne
                  jedzenie, to właśnie ich. Za „tradycyjnymi ludowymi” przepisami kryje się zwykle
                  kuchnia szlachecka. Chłopi tych potraw mogli nawet nie widzieć na oczy. [...]
                      Stosunek do tradycji wynika z wychowania, wyznawanych wartości, wieku,
                  miejsca zamieszkania. Badacze opisują pogłębiający się proces detradycjonaliza-
                  cji polegający na porzucaniu dawnych wartości, zachowań, norm. Detradycjona-
                  lizacja nie musi oznaczać braku wartości – jedne mogą zostać zastąpione innymi
                  – wywołuje jednak efekt. Najczęściej sprowadza się on do powiększenia prze-
                  strzeni wyboru. Ktoś, kto 200 lat temu urodził się włościaninem na Podlasiu, jako
                  podlaski włościanin na pewno umarł. Dziś w scenariuszach życiowych możemy
                  zmienić wszystko: adres, religię, język, poglądy, a nawet płeć. O tradycji nie wspo-
                  minając. Coraz więcej wolności to coraz mniej zobowiązań, a do pewnych powin-
                  ności sprowadza się przecież każda tradycja. Stąd jej słabnące znaczenie.


                  Pytania:

                       1)  Co ma na myśli autor, mówiąc, że „tradycja jest dzisiaj polem walki”?
                       2)  Czy zgadzasz się z autorem, że w dzisiejszych czasach rola tradycji
                          słabnie?
                       3)  Jakie są, zdaniem autora, powody tego zjawiska?
                       4)  Jakie są, Twoim zdaniem, powody tej zmiany?
                       5)  Co w tradycji jest stałe, a co zmienne?
                       6)  Na czym, zdaniem autora, polegają wersja tradycji hard i jej rozumienie
                          soft?
                       7)  W jaki sposób tradycja jest związana z wartościami?
                       8)  W jaki sposób tradycja jest związana z patriotyzmem?
                       9)  Jakie tradycyjne polskie cechy wymienia autor? Z czym kojarzy się
                          tradycyjna polskość?


                                                                                      75
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80