Page 131 - Jezyk_kluczem_do_kraju_t2_ebook_no security

III. ŚwIat, w którym żyjemy
zagorzali konserwatyści aż tak to dezawuują, nie dostrzegając, że chodzi o sza-
cunek do drugiego człowieka. Wręcz o ewangeliczny nakaz miłości bliźnie-
go. Wstęp do każdego współczesnego poradnika akcentuje, że w nim właśnie
savoir-vivre ma swą najgłębszą genezę. Dr Stanisław Krajski w internetowym
artykule dodaje, że sformułowanie savoir-vivre należy tłumaczyć nie tylko jako
etykietę czy maniery, ale umiejętność życia. Dobrego życia. Pełnego urody i nie-
wadzącego innym.
Pozostaje jeszcze odpowiedzieć czytelnikowi, którego synek ostatnio zaskoczył
pytaniem protokolarnym: Czy mogę o coś zapytać? Ojca niepokoi, czy syn nie
jest zbyt grzeczny, czy odnajdzie się w świecie. Odpowiedź brzmi: będzie umiał
ułożyć sobie dojrzalsze relacje, łatwiej znajdzie pracę, będzie lepiej żył. Szczęśli-
wie nie on jeden stara się być dobrze wychowany.

PS Odpowiedzi na pytania internautów: Nie mówić „na zdrowie”. Nie wypada
bekać, także chłopcom. Jeść rosół ostrożnie. Zdjąć czapkę przy samym grobie.
Mężczyzna używa wyłącznie czarnego parasola. Mężczyzna z reguły powinien sia-
dać ze stopami na podłodze; odległość między kolanami – „na trzy, cztery palce”.
Wystarczą cztery psiknięcia. W toalecie nie witamy się ani nie pozdrawiamy.

Pytania:
1) w jakim celu powstały zasady savoir-vivre’u?
2) dlaczego współczesnym ludziom często brakuje dobrych manier?
3) skąd rodząca się potrzeba powrotu do nauki zasad właściwego
zachowania?
4) Po co dzisiaj dobre maniery?

Ćwiczenie 18
Wyjaśnij, co oznaczają poniższe określenia. Jakie zachowania cechują takie
osoby? Podaj argumenty i przykłady.
Człowiek dobrze wychowany – . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Człowiek niewychowany – . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Człowiek prostacki – . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Człowiek chamski – . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Człowiek wulgarny – . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

131