Page 176 - JCI 7th edition - BPK9 hospital
P. 176
มาตรฐานการรับรอง JCI สำหรับโรงพยาบาล ฉบับที่ 7 176
องค์ประกอบที่วัดได้ของ COP.3
❏ 1.ผู้นำโรงพยาบาลได้ระบุผู้ป่วยและการบริการที่มีความเสี่ยงสูง อย่างน้อย a) ถึง j) ตามเจตจำนง
❏ 2.ผู้นำจัดทำและนำนโยบาย ขั้นตอนการปฏิบัติและ / หรือหลักการดูแลไปดำเนินการสำหรับบริการที่มีความ
เสี่ยงสูงที่ให้บริการในโรงพยาบาล
❏ 3.บุคลากรได้รับการฝึกอบรมและนำเครื่องมือที่เขียนขึ้นไปใช้ให้เป็นประโยชน์สำหรับการดูแลผู้ป่วยที่มีความ
รพ.บางปะกอก 9 อินเตอร์เนชั่นแนล
เสี่ยงสูงและให้บริการที่มีความเสี่ยงสูง
❏ 4.ผู้นำโรงพยาบาลระบุความเสี่ยงเพิ่มเติมที่อาจส่งผลกระทบต่อผู้ป่วยและบริการที่มีความเสี่ยงสูง และ
ใช้อบรมภายใน
ดำเนินมาตรการเพื่อลดและ / หรือป้องกันความเสี่ยงเพิ่มเติม
❏ 5.การพัฒนาความเสี่ยงในโรงพยาบาลจะถูกติดตาม และรวมอยู่ในแผนงานการพัฒนาคุณภาพของโรง
พยาบาล
___________________________________________________________________________
การจัดการระบบเตือนภัยทางคลินิก
ห้ามจำหน่าย
___________________________________________________________________________
มาตรฐาน COP.3.1
ลดความเสี่ยงของอันตรายที่เกี่ยวข้องกับการเตือนภัยทางคลินิกโดยการจัดทำและใช้กลยุทธ์การลดความเสี่ยงสำหรับ
การจัดการระบบการเตือนภัยทางคลินิกที่ใช้ในการดูแลผู้ป่วย ℗
เจตจำนงของ COP.3.1
ระบบเตือนภัยทางคลินิกมีจุดประสงค์เพื่อแจ้งเตือนผู้ดูแลเกี่ยวกับปัญหาที่อาจเกิดขึ้นกับผู้ป่วย แต่หากระบบดังกล่าว
ไม่ได้รับการจัดการอย่างเหมาะสม มีปัญหาที่ซ่อนอยู่หลายอย่างที่เกี่ยวข้องกับการจัดการสัญญาณเตือนภัยที่จะเพิ่ม
ความเสี่ยงต่อความปลอดภัยของผู้ป่วย ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการจัดการสัญญาณเตือนภัย รวมถึงอุปกรณ์ที่มีสัญญาณ
เตือนภัยมากเกินไป การตั้งค่าเริ่มต้นที่ไม่อยู่ในระดับที่สามารถจัดการได้ และการจำกัดการเตือนที่แคบเกินไปหรือไม่
เหมาะกับสภาพของผู้ป่วย หลายพื้นที่ดูแลผู้ป่วยมีสัญญาณเตือนภัยจำนวนมากและเสียงสัญญาณเตือนภัยที่ดังขึ้นอีก
จากการจัดการอย่างไม่เหมาะสมซึ่งมีแนวโน้มที่จะทำให้บุคลากรเกิดความเฉื่อยชาและพลาดพลั้งหรือเพิกเฉยหรือ
แม้แต่ปิดการใช้งานสัญญาณเตือนภัย ปัญหาเหล่านี้มีความแตกต่างกันมากในแต่โรงพยาบาลและในหอผู้ป่วยของโรง
พยาบาลเดียวกัน โรงพยาบาลที่เข้าใจสถานการณ์ของตนเองและมีการพัฒนาวิธีการที่เป็นระบบและมีการประสาน
งานกับการจัดการระบบเตือนภัยทางคลินิกจึงเป็นเรื่องที่สำคัญ (ดู QPS.10 ร่วมด้วย)
การกำหนดให้เป็นมาตรฐานจะทำให้เกิดการจัดการระบบเตือนภัยที่ปลอดภัย แต่เป็นที่ยอมรับว่าแนวทางการแก้ไข
ปัญหาของการจัดการสัญญาณเตือนจะต้องมีการออกแบบสำหรับหน่วยคลินิกเฉพาะ กลุ่มผู้ป่วย หรือผู้ป่วยแต่ละราย
