Page 21 - บทที่ ๑

๘

๔. ในด้านฐานะทางสังคมของคณะสงฆ์อานามนิกายนั้น ก็นับได้ว่ามีการยกระดับมากขึ้นสังเกตได้ว่า

วัดญวนในยุคนั้นล้วนแต่ได้รับพระราชทานนามเกือบทั้งหมด และก็เริ่มมีทำเนียบสมณะศักดิ์และพัดยศ

ซึ่งนับว่าเป็นครั้งแรกที่คณะสงฆ์อานามได้รับการพระราชทานสมณศักดิ์อย่างคณะสงฆ์ไทย

จึงนับได้ว่าจากการมีความสัมพันธ์ครั้งนี้ระหว่างคณะสงฆ์ทั้ง ๒ นิกายคือคณะสงฆ์ไทย (รัชกาลที่

๔ ) และคณะสงฆ์อานัม (องฮึง) นี้นับว่าเป็นการเปิดศักราชหน้าใหม่ของวงการคณะสงฆ์อานามนิกายใน

ประเทศไทยอย่างแท้จริง

การเกิดนิกายเป็น ๒ สาย

สายอุปัชฌาย์อนัมนิกายในประเทศไทย แบ่งออกเป็น ๒ สาย ได้แก่
๑. สายลอมเต๊

๒. สายเต่าด็อง
การที่จะศึกษาว่าอุปัชฌาย์สายลอมเต๊มีความเป็นมาอย่างไรนั้น เป็นเรื่องที่ศึกษาได้ยากมาก

เพราะเป็นสายที่มีมานานหลายชั่วอายุคน และที่สำคัญคือไม่มีการบันทึกเป็นหนังสือเป็นหลักฐานไว้ให้

ศึกษาเท่าไหร่ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ยากที่จะทำการศึกษาว่าใครคือต้นเริ่มของอุปัชฌาย์สายลอมเต๊ แต่หาก

ศึกษาจากทำเนียบของสมณะศักดิ์ที่ทรงประทานให้เจ้าคณะใหญ่ในแต่ละยุคแล้วเราก็พอจะอนุมานนาม

ของอุปัชฌาย์ของสายลอมเต๊นั้นก็พอจะอนุมานได้ดั้งนี้ โดยการศึกษาในที่นี้นั้นได้ศึกษาโดยการ

เปรียบเทียบกับอุปัชฌาย์สายเต่าด็องนั้นด้วย ซึ่งจากลำดับของเจ้าคณะใหญ่นั้นที่พอจะอนุมานได้ว่าเป็น

อุปัชฌาย์สายลอมเต๊ดังนี้

๑. พระครูคณานัมสมณาจารย์ (องฮึง)

๒. พระครูคณานัมสมณาจารย์ (เหยี่ยวกร่าม)

๓. พระครูคณานัมสมณาจารย์ (จี๊หล๊อบ)

๔. พระครูคณานัมสมณาจารย์ (ทันเคี๊ยด)

๕. พระครูคณานัมสมณาจารย์ (เหมิกโงน – บี๊)

๖. พระครูคณานัมสมณาจารย์ (เวียงหมาง – มัก)

๗. พระครูคณานัมสมณาจารย์ (โผซ้าย – ตี๋)

๘. พระครูคณานัมสมณาจารย์ (บิ๊นเรือง – บา)

๙. พระคณานัมสมณาจารย์ (โผเรียน – เป้า)

ซึ่งพระคุณเจ้าที่เป็นเจ้าคณะใหญ่ดังกล่าวทั้ง ๙ รูป เหล่านี้นั้นได้มรณภาพลงหมดทุกรูปแล้ว แต่
เป็นเรื่องยากที่จะทราบว่าท่านเป็นอุปัชฌาย์สายลอมเต๊หรือไม่ แต่ตามหลักฐานนั้นท่านเป็นพระเถระที่