Page 25 - บทที่ ๑

๑๒

เครื่องยศที่พระราชทานแก่เจ้าคณะใหญ่อนัมนิกายและรองเจ้าคณะใหญ่เหมือนกัน ต่างกันแค่

พัดยศเท่านั้น เครื่องยศที่พระราชทานมีดังต่อไปนี้

๑. พัดยศ (ตามที่กล่าวข้างต้น)

๒. ไตรแพรล้วนชนิดอานัม

๓. ย่ามโหมดเทศสีแดงมีดอก ซับในแพรแดงมีพู่ไหมข้างละ ๒ พู่

๔. บาตรเหล็กอย่างดีมีฝาเชิงทองเหลืองอย่างปั๊ม ถลกบาตรสายโยกใช้โหมดเทศสีแดงมีดอก มีพู่

ไหมข้างละ ๒ พู่

๕. หมวกพื้นสักหลาดเหลือง มีพระเจ้า ๕ องค์ และท้าวโลกบาล

๖. ญรืออี๋ (แปลว่า สมมโนรถ) ทำด้วยงาทั้งแท่ง

๗. ไม้เท้า (ไม้ขรักขระ) ทำด้วยไม้แดง มียอดทำด้วยทองเหลืองชุบทอง
๘. ระฆังทองเหลือง มีที่ถือสำหรับเขย่าได้ ๓ คู่

ส่วนเครื่องยศสำหรับตำแหน่งปลัดขวาและปลัดซ้ายนั้น มีจำนวนเท่ากันดังกล่าวแล้ว ผิดกันแต่
เพียง พัดยศ ไตร ย่าม บาตร และญรืออี๋ทำด้วยไม้มะริดฝังงา

และเครื่องสำหรับตำแหน่งรองปลัดขวา รองปลัดซ้าย และกลาง ก็มีจำนวนเท่ากัน ผิดกันแต่

พัดยศ ไตร ย่าม บาตร และญรืออี๋ทำด้วยไม้มะริดทั้งอัน

บทสรุป

พระสงฆ์ญวนในสมัยรัชกาลที่ ๔ เป็นพระสงฆ์ญวนที่ได้เกิดและบวชเรียนที่ในประเทศไทยเท่านั้น

มีเพียงองฮึง และองเหยี่ยวกร่าม ๒ องค์เท่านั้นที่ได้เดินทางมาจากประเทศเวียดนามโดยตรง ซึ่งการ

เดินทางติดต่อสืบศาสนานั้นเป็นไปด้วยความยากลำบาก กิจวัตร พิธีกรรม สิกขาบท หลายอย่างที่ทำ

แบบอย่างตามเมืองญวนก็ได้เริ่มเปลี่ยนแปลงไปตามสภาวะของสังคมประเทศไทยที่อยู่ต้องเป็นคติกันให้

สอดคล้องกับประเทศไทย พระสงฆ์ไทยต่อไป

รัชกาลที่ ๔ สมัยดำรงพระยศเป็นสมเด็จเจ้าฟ้ามงกุฎ ได้ทรงผนวชอยู่นั้น ทรงสนพระทัยใน

การศึกษาลัทธิมหายาน จึงได้ทางคุ้นเคยกับองฮึง วัดตลาดน้อย หลังจากได้ขึ้นครองราชย์ได้ทรงช่วย

บูรณะปฏิสังขรณ์วัด และได้อนุญาตให้เข้าเฝ้าอยู่ในพระราชพิธีต่าง ๆ จึงถือได้ว่า องฮึงเป็นบิดาแห่งการ

เกิดนิกายอนัม ขึ้นในประเทศไทย ถือเป็นศักราชใหม่ของคณะสงฆ์อนัมนิกาย และในพระราชพิธีต่าง ๆ

พระสงฆ์อนัมนิกายจะได้เข้าเฝ้าโดยตลอดมาจนถึงปัจจุบันนี้ เช่น ถวายพระพร ในวัน ๕ ธันวาคม ของทุก

ปี หรือมีการพิธีกรรมทางศาสนาเช่นการถวายสวดกงเต๊ก กับพระบรมวงศานุวงศ์ที่ทิวงคต หรือ

สิ้นพระชนม์