Page 28 - บทที่ ๑
P. 28

๑๕



                      ศาสนสถานที่อยู่ในวัดอนัมนิกายนี้ ที่มองเห็นกันได้ชัดเจนจะขอยกตัวอย่างในบทนี้ มี ประตูวัด,

               พระอุโบสถ, เจดีย์ เพื่อให้เกิดความเข้าใจในศาสนสถานของวัดในอนัมนิกายมากขึ้น



               เจดีย์

                      การสร้างเจดีย์ของพระสงฆ์อนัมนิกายถือตามคติของมหายาน โดยองสุตบทบวร (เหว่เจื๋อง) ได้

               แปลและเรียบเรียง ไว้ในเรื่อง “มูลเหตุเกี่ยวกับการสร้างสถูปเจดีย์” ใจความว่า เมื่อครั้งองค์สมเด็จพระ

               สัมมาสัมพุทธเจ้า เสด็จดับขันธ์เข้าสู่พระปรินิพพานล่วงแล้ว ยังมีพระมหากษัตริย์องค์หนึ่งทรงพระนาม

               ว่าพระเจ้าอาหยุกเยือง (พระเจ้าติตะมะโตกะ) ครองเมืองบาเด้ลา (เมืองปาตะลีบุตร) พระองค์มีพระทัย

               เลื่อมใสในพระพุทธศาสนายิ่งนัก อยู่มาวันหนึ่งพระองค์เสด็จไปยังพระอาราม เกโด้วมาตื่อ พร้อมด้วยขุน

               นางฝ่ายทหารข้าราชการพลเรือนน้อยใหญ่และลี้พลทหารตามเสด็จไปเป็นอันมาก ที่อารามเกโด้วมาตื่อนี้
               ยังมีพระเถระเจ้าองค์หนึ่งมีนามว่า เถื่องตร้ายาช้า (พระมหาเถระมุคลิพุชะธิชะ) เป็นสาวกขององค์สมเด็จ


               พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อทราบว่าพระเจ้าแผ่นดินเสด็จมา จึงออกไปเชิญให้เสด็จเข้าไปประทับในพระ
               อารามพระเจ้าอาหยุกเยืองจึงนมัสการแล้วตรัสว่า “ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระเจ้าจะก่อสร้างพระสถูป

               เจดีย์ในเวลาเดียวกันให้ได้ ๘๔,๐๐๐ องค์ ในชมพูทวีปให้สำเร็จ บนยอดสถูปเจดีย์นั้นจะมีแตรเงินฉัตร

               ทองกั้นประดับประดาด้วยเพชรนิลจินดา ส่วนพระโกศนี้จะก่อสร้างด้วยเงินและทองประดับประดาด้วย

               เพชรนิลจินดา ใส่พระบรมธาตุห่มด้วยโหมดตาดผ้าแพรสีแดง สีเหลืองต่าง ๆ บรรจุไว้ในพระเจดีย์เพื่อจะ

               ได้ดำรงอยู่คู่กับพระพุทธศาสนาสืบไป พระมหาเถระเจ้าจะเห็นเป็นประการใด” เถื่องตว้ายาช้าเถระเจ้า

               ได้ฟังพระเจ้าอาหยุกเยืองตรัสดังนั้นจึงทูลถวายว่า “ขอถวายพระพร อาตมาภาพขออนุโมทนาสาธุด้วย

               พระมหาบพิตรจะก่อสร้างพระสถูปเจดีย์นั้น จะต้องมีพระราชกำหนดสัญญาณนัดหมายให้แก่นานา

               ประเทศกับเมืองใหญ่น้อยทั้งปวงให้พร้อมกัน คอยสังเกตดูสัญญาณที่กำหนดหมายนั้น แล้วก่อพระสถูป

               เจดีย์ให้สำเร็จในเวลาเดียวกัน อาตมาภาพจะช่วยมหาบพิตร บังแสงสุริยาเป็นข้อสังเกต เพื่อให้สำเร็จ

               ตามพระราชประสงค์” พระเจ้าอาหยุกเยืองได้ฟังพระเถระทูลดังนั้น ก็มีพระทัยยินดี นมัสการพระเถระ

               เจ้าแล้วก็กลับพระราชวัง แล้วจึงรับสั่งให้ขุนนางนักการอัญเชิญพระบรมธาตุกับพระราชสาส์น รับสั่งไป

               ยังนานาประเทศกับหัวเมืองใหญ่น้อยแว่นแคว้นชมพูทวีปทั้ง ๔ ทิศ ที่นับถือในพระพุทธศาสนาแห่งพระ

               สมณะโคดมบรมครู เพื่อนัดหมายก่อสร้างพระสถูปเจดีย์ให้สำเร็จตามพระราชสัญญากำหนดหมาย ถ้า

               เมืองใดมีราษฎรถึงแสนคนให้สร้างพระสถูปเจดีย์ขึ้นองค์หนึ่ง แล้วพระราชทานพระบรมธาตุให้ไว้บรรจุใน

               พระสถูปเจดีย์นั้น ฝ่ายเจ้าหน้าที่และเทพยดาซึ่งคอยรักษาพระบรมธาตุ ก็แยกย้ายกันไปตามรับสั่งทุก

               ประการ ครั้นอัญเชิญพระบรมธาตุ ไปแจกตามพระราชกำหนดนัดหมาย ไปจนถึงประเทศหนึ่ง ซึ่งมีนาม

               ว่า ดั๊กทีราเกวิ๊ก เมืองตักกสิลา ในประเทศนั้นมีราษฎรถึง ๓ ล้าน ๖ แสนคน จะขอมอบพระบรมธาตุ ๓๖
               องค์ ฝ่ายขุนนางราชทูตกับเจ้าหน้าที่ซึ่งรักษาพระบรมธาตุ ครั้นจะให้ไปตามคำขอของประเทศนั้นเล่าก็
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33