Page 32 - บทที่ ๑
P. 32
๑๙
๔.โด๋ว (มีทั้งโด๋วหมัก และโด๋วไก๊) คือ สิ่งที่ใช้ตีขัดจังหวะกัน
เป็นทำนอง เป็นส่วนประกอบเพื่อการสวดมนต์ต๊าง มีความ
พร้อมเพรียงและให้น่าฟังยิ่งขึ้น ทำขึ้นด้วยทองเหลือง กลึง
ให้มีลักษณะเหมือนกับฝาบาตรแต่เล็กกว่าประมาณ ๕ เท่า
มีเชือกร้อยเป็นหูสำหรับใช้นิ้วมือเกี่ยว ส่วนวัสดุที่ใช้ตีทำมา
จากไม้ไผ่ เหลาให้มีลักษณะอ่อน ทำหัวไม้ที่ตีให้ใหญ่ โดยใช้ส่วนที่เป็นปล้องไม้ไผ่ และมีก้านจับสำหรับตี
เหลาให้มีลักษณะอ่อนบางพอประมาณ
๕.โถลือ คือ ไม้ที่ถูกแกะสลักในแนวตรงให้เป็นรูปมังกร มี
ขนาดเท่ากับท่อนแขนของคนเรา และมีส่วนปลายลิ้นของ
มังกรที่ยื่นออกไปทางด้านหน้ามีอยู่ ๓ ช่อง ใช้สำหรับปักธูป
บูชาพระ หมายเอาว่า มังกรนั้นได้เทิดทูนบูชาระพุทธศาสนา
ผู้ที่ใช้โถลือได้จะต้องเป็นหัวหน้าผู้นำสวดมนต์เป็นส่วนใหญ่
และจะต้องใช้ในงานพิธีที่สำคัญทางศาสนาด้วยเท่านั้น
๖ . เหมา คือ หมวกแห่งบารมีของพระเจ้าห้าพระองค์
สำหรับสงฆ์ที่เป็นประธานในการประกอบพิธีไทยทานทิ้ง
กระจาดเท่านั้น มีลักษณะเป็นผ้าสีทองตัดเย็บให้เข้ากับ
รูปทรงศีรษะของผู้สวมใส่ และบางครั้งอาจมีลักษณะเป็นสี
แดง และมีที่คาดตรงหน้าเหมา เป็นพระพุทธเจ้าห้าพระองค์
ผู้ที่สวมใส่ถือว่าเป็นตัวแทนของพระมาลัยเถระเจ้า หรือพระ
กษิติครรภโพธิสัตว์ เพื่อแจกทานให้กับดวงวิญญาณไร้ญาติ
ขาดมิตรที่มารอรับส่วนบุญส่วนกุศลนั่นเอง
