Page 37 - บทที่ ๑

๒๔

บทที่ ๔

ศาสนพิธีพระสงฆ์อนัมนิกาย

จุดประสงค์ปลายทาง

นักเรียนมีความรู้ความเข้าใจในศาสนพิธีของพระสงฆ์อนัมนิกาย ได้อย่างเป็นรูปแบบเดียวกันและ

สามารถถ่ายทอดให้กับผู้อื่นได้อย่างถูกวิธี พร้อมกับนำไปประกอบพิธีกรรมได้อย่างถูกต้องเหมาะสมกับ

เวลาและสถานที่

จุดประสงค์นำทาง
๑. นักเรียนสามารถบอกประวัติและอุปกรณ์พิธีทอดกฐินของอนัมนิกายได้ถูกต้อง

๒. นักเรียนสามารถเล่าประวัติพิธีบูชาดาวนพเคราะห์ได้ถูกต้อง

๓. นักเรียนสามารถนำเอาพิธีกรรมบางอย่างไปประยุกต์ใช้ในการประกอบพีธีได้ถูกต้อง

๔. นักเรียนสามารถถ่ายทอดความรู้และขั้นตอนศาสนพิธีออกพรรษาได้ถูกต้อง

๕. นักเรียนสามารถบอกวิธีขั้นตอนพิธีตรายตังได้ถูกต้อง

การทอดกฐิน

คำว่า กฐิน หมายถึง ผ้าที่ทายกทายิกาทอดถวายพระภิกษุสงฆ์ผู้อยู่จำพรรษาตลอดไตรมาสใน

ท่ามกลางคณะสงฆ์ ดังนั้นพิธีการทอดถวายผ้าแก่พระภิกษุสงฆ์ผู้อยู่จำพรรษาแล้ว เรียกว่า “พิธี

ทอดกฐิน”

ในสมัยพุทธกาล งานกรานกฐินเป็นงานของสงฆ์โดยตรง (เพราะไม่มีผู้ทำสมณะบริขารจำหน่าย

เหมือนอย่างทุกวันนี้) คือ งานทอ ตัด เย็บ และย้อมจีวร ซึ่งพระพุทธองค์ได้ทรงอนุญาตให้มีศาลา

เรียกว่า มณฑปกฐิน (โรงกฐิน) ให้ภิกษุอาศัยเป็นที่กรานผ้ากฐิน

ประวัติการกำเนิดกฐิน

สมัยหนึ่ง สมเด็จพระทศพลทรงประทับอยู่ ณ เมืองสาวัตถี มีพระภิกษุชาวเมืองปาเถยยะ ๓๐

รูป ซึ่งล้วนเป็นพระอริยสงฆ์ผู้ทรงคุณธรรมสูง ทรงไว้ซึ่งธุดงควัตร ถือที่เปลี่ยวเป็นวัตร ถือการ
บิณฑบาตเป็นวัตร นุ่งผ้าบังสุกุลเป็นวัตร ครองผ้า ๓ ผืนเป็นวัตร ต่างอยู่ ณ เสนาสนะป่า คราวหนึ่ง

พระภิกษุ ๓๐ รูปนี้ มีความระลึกถึงพระพุทธเจ้า และทราบว่าขณะนั้นพระพุทธองค์ประทับอยู่ ณ เมือง
สาวัตถี จึงชวนกันจาริกไปเมืองสาวัตถีเพื่อเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า