Page 62 - บทที่ ๑
P. 62
๔๙
๔. เมื่อมนุษย์มีอายุขัยเจ็ดหมื่นปี พระอภิธรรมจะสิ้นไป เมื่อนั้นพระอรหันต์ ๑๖ องค์ จะทำการ
ประชุมกันและเข้าสู่นิพพาน เพราะได้ทำภารกิจครบถ้วนแล้ว เหลือแต่พระกัศยปที่คอยพระศรีอาริย์มา
ประกาศสัทธรรมต่อจึงเข้านิพพาน
ประวัติ ๑๘ อรหันต์
๑. อรหันต์องค์ขีถลา ปะโลโต
พระอรหันต์องค์นี้ เรียกอีกชื่อว่า ปินโท่ล่อป้วดล่อตั๋ว
ได้แก่ พระปิณโฑลภารัทวาช (ฐานองค์พระลำดับที่ ๙) มีพระ
อรหันต์ ๑,๐๐๐ องค์ เป็นบริวาร สถิต ณ อมรโคยานทวีป ทิศ
ตะวันตก มีความเป็นเลิศในการบรรลือสีหนาท เชี่ยวชาญในการ
ตอบโต้และปกป้องพระศาสนา ตามประวัติกล่าวว่า คราวหนึ่ง
ท่านเหาะไปหยิบบาตรไม้จันทน์บนยอดเสา อันเป็นการแสดง
ปาฏิหาริย์แข่งพวกเดียรถีย์ ฝูงชนพากันแซ่ซ้องสาธุการ ความ
ทราบถึงพระพุทธเจ้า พระองค์จึงทรงตำหนิและห้ามพระสงฆ์มิให้
แสดงปาฏิหาริย์อีก และตรัสให้ท่านออกไปจากชมพูทวีปไม่ต้องเข้า
นิพพาน จะต้องอยู่รักษาพระศาสนาจนกว่าพระศรีอาริยเมตไตรยจะลงมาตรัสรู้ (พระอรหันต์ขีถลา ปะ
โลโต อรหันต์องค์นี้นั่งขัดสมาธิวางสองมือซ้อนทับกับ)
๒. อรหันต์องค์ ขายะเดชะ
พระอรหันต์องค์นี้ บางที่เรียกว่า เกเนกเกีย ฮวดช้า ได้แก่
พระกนกวัจฉะ มีพระอรหันต์ ๕๐๐ องค์ เป็นบริวาร สถิต ณ
แคว้นกัษมีระ ด้านทางทิศเหนือ เป็นผู้ได้รับเอตทัคคะว่ารู้แจ้งใน
บรรดาลัทธิต่าง ๆ ทั้งที่ผิดและชอบ และเป็นผู้มีธุดงควัตร คือ
ทรมานร่างกายโดยนั่งตากน้ำค้างไม่หวั่นไหวต่อลมและฝน
(อรหันต์ขายะเดชะ อรหันต์องค์นี้นั่งห้อยขา มือขวาชี้นิ้ว)
