Page 16 - เผชิญหน้า พล นิกร กิมหงวน
P. 16
16 เผชิญหน้า พล นิกร กิมหงวน ปริญญา อินทรปาลิต 17
“พวกเราไม่เคยมองใครในแง่ร้ายหรอกคุณ” ลุงนิกรเสริม “ปัจจุบันไม่มีใครรู้จักหรือครับ”
ขึ้นเหมือนอ่านใจผมออก “เรายินดีต้อนรับทุกคนที่มาดีเสมอ” แล้ว “ไม่มีแล้ว” ลุงกิมหงวนเห็น ดร. ดิเรกจุดกล้องยาเส้นจึง
อดีตนายจอมทะเล้นก็หันไปตะโกนบอกคนขับรถ “เฮ้ย…เอ็งไปเอา ตอบแทน “ตั้งแต่คุณ ป. เท่งทึง บ้านนี้ก็ปลดป้ายชื่อออก เพราะ
น�้าเอาท่ามาเลี้ยงหลานข้าหน่อยโว้ย ท่าทางคอแห้งยังกะมาจาก ถือว่าบทบาทของพวกเราสิ้นสุดไปพร้อมกับชีวิตคุณ ป.”
ทะเลทรายยังไงยังงั้น” ลุงพลมองหน้าผม
ผู้อาวุโสทั้งสี่ซักถามประวัติส่วนตัวของผม แล้วก็เริ่ม “พูดถึงเรื่องสามเกลอที่คุณ ป. เขียน พวกลุงชอบอ่านมาก
สนทนาอย่างเป็นงานเป็นการ โดยลุงพลเล่าว่าบ้าน ‘พัชราภรณ์’ แต่ที่ชอบที่สุดคือตอน ‘ไปสู่อนาคต’ ตีพิมพ์เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๐ โดย
เคยต้อนรับปู่ผมหลายครั้ง จนเรียกว่าเป็นแขกประจ�าทีเดียว เพราะ ส�านักพิมพ์ประพันธ์สาส์น คุณ ป.แกจินตนาการให้เมืองไทยมีความ
คณะพรรคสี่สหายรู้จักกับ ป. อินทรปาลิต ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๗๕ ปี เปลี่ยนแปลงหลายอย่าง เป็นต้นว่า…เอ้อ…อ้ายหงวนหรืออ้ายกรจ�า
เปลี่ยนแปลงการปกครอง ตอนนั้นปู่ผมก�าลังเขียนเรื่องแนวรักโศก ได้มั้ยวะ สามเกลอตอน ‘ไปสู่อนาคต’ น่ะ”
และแนวอื่นๆ ซึ่งตลาดหนังสือให้ความนิยม ลุงกิมหงวนยิ้มแป้น
จากความสนิทสนมกันนี้เอง ป. อินทรปาลิตจึงเริ่มเขียน “เรื่องนี้กันอ่านร้อยกว่าเที่ยวเห็นจะได้” แล้วหันมาทาง
สามเกลอในปี พ.ศ. ๒๔๘๑ (หรือ พ.ศ. ๒๔๘๒ ถ้านับตามศักราช ผม “คุณ ป.แกเขียนว่าเครื่องสลายอณูที่ดิเรกประดิษฐ์ขึ้น ได้พา
ที่เปลี่ยนใหม่เป็นสากล) ด้วยการน�าลุงพลกับลุงนิกรมาเป็นตัวละคร พวกลุงไปสู่อดีตในตอน ‘เมืองเจตภูติ’ ก่อน แล้วจึงเขียน ‘ไปสู่
เบิกโรงก่อน ความตั้งใจของปู่ที่เขียนหัสนิยายชุดนี้ก็เพื่อทดสอบ อนาคต’ ขึ้นมาอีกตอนหนึ่ง โดยในเรื่องให้เจ้าด�ารงปรับปรุงเครื่อง
ตลาดแค่ไม่กี่ตอน แต่ปรากฏว่าเป็นที่ชื่นชอบของคนอ่าน ท่านจึง จนสามารถพาไปอนาคตในปี พ.ศ. ๒๕๕๐ คือสี่สิบปีล่วงหน้าใน
บรรเลงต่อเรื่อยมา และสามเกลอได้กลายเป็นงานเขียนหลักตราบ ขณะนั้น” อาเสี่ยเงียบไปครู่หนึ่ง “พวกเราทั้งสิบคน คือทั้งพ่อทั้ง
จนวาระสุดท้ายของชีวิตผู้ประพันธ์ ลูกกับคุณอาเจ้าคุณปัจจนึกและเจ้าแห้ว มาที่บ้าน ‘พัชราภรณ์’ ก็
“คุณ ป. เอาพวกลุงไปเขียนเป็นพระเอกซะโด่งดังทั่ว คือที่นี่แหละ ได้พบกับพลโทพนัสอายุ ๖๖ แล้ว พนัสในอนาคตก็
ประเทศ” ดร. ดิเรกหรือลุงหมอกล่าวต่อเมื่อลุงพลพูดจบ “ท�าให้ เล่าให้ฟังว่าพวกเราทุกคนเท่งทึงกันในปีไหนบ้าง จากนั้น…เฮ้ย…
บ้าน ‘พัชราภรณ์’ เป็นที่รู้จักของคนในยุคนั้น และใครๆ ต่างพา อ้ายกรเล่าต่อที กันชักเลือนๆ ไปเหมือนกันแฮะ”
กันคิดว่าพวกลุงมีชีวิตจริงเหมือนสามเกลอในนิยายของคุณ ป.” “อย่างนี้โว้ย” ลุงนิกรรับลูกต่อจากเพื่อนเกลอ “ตอนแรก
