Page 15 - เผชิญหน้า พล นิกร กิมหงวน
P. 15

14  เผชิญหน้า พล นิกร กิมหงวน        ปริญญา อินทรปาลิต                   15


 สามเกลอ พล นิกร กิมหงวน ครับ”      ผมนึกสงสัยว่าพวกเขายินดีรู้จักผม หรือจะสอบสวนผม

     บุรุษทั้งสี่มองหน้ากัน ก่อนจะหันมาทางผมแล้วพูดเสียง  ในฐานะผู้ลักลอบเข้าเมืองกันแน่ แต่ก็ปฏิบัติตามค�าพูดนั้น หลังจาก

 ดังพร้อมๆ กันราวกับนัดกันไว้  ทุกคนดูบัตรประชาชนของผมแล้ว ลักษณาการลังเลหรือไม่ไว้วางใจ
     “คุณเป็นหลานคุณ ป. !!!”  ก็หมดไป จากนั้นบุรุษสูงวัยทั้งสี่คนจึงแนะน�าตัวเองให้ผมรู้จัก

     ผมท�าท่าเลิกลั่ก ใจที่ชื้นเมื่อครู่กลับเหี่ยวแห้งลงไปอีก      ความตื่นเต้นสุดขีดระคนกับความประหลาดใจเกิดกับผม

     “คะ…คะ…ครับ ผมเป็นหลานคุณปู่ ป. ท�าไมพวกท่านมอง  จนพูดไม่ออก มันคือความจริงที่เหมือนกับความฝัน มันคือเรื่องจริง

 ผมด้วยสายตาแปลกๆ ครับ”  ที่เหมือนกับเรื่องโกหก (ซึ่งน่าจะโกหกมากกว่าจริง) เมื่อชายชรา
     “เฮ้ย” คนที่สูงเหมือนเปรตโดดมาจับไหล่ผม แล้วหันไป  ทั้งหมดได้เปิดเผยว่า พวกเขาคือคณะพรรคสี่สหายอย่างที่ผมเพ้อ

 กล่าวกับเพื่อนๆ “เจอลูกหลานคุณ ป. โดยไม่รู้ตัวซะแล้วพวกเรา   เจ้อ…เอ้ย…คาดเดา

 ไป - ขึ้นไปนั่งข้างบน เดี๋ยวหลานชายจะรู้ว่าพวกเราเป็นใคร” เขา     คนที่พูดน้อยและขรึมกว่าเพื่อน คือ พล พัชราภรณ์ คน
 ดันหลังผม       ร่างบอบบางอ้อนแอ้น คือ นิกร การุณวงศ์ เปรตวัดสุทัศน์ คือ

     ชายที่สวมแว่นสายตาดึงไปป์ออกจากปาก  กิมหงวน ไทยแท้ และคนสุดท้ายที่ผมว่าท่าทางเป็นผู้ทรงภูมิปัญญา

     “แต่พวกเราจะแน่ใจได้อย่างไร ว่าคุณไม่ได้แอบอ้างเพื่อ  คือ ศาสตราจารย์ด๊อกเตอร์ ดิเรก ณรงค์ฤทธิ์ นั่นเอง
 วัตถุประสงค์อื่น ไม่ใช่ว่าเราไม่เชื่อค�าพูดของคุณนะ ขอโทษที่ผม      “หลานชายอย่าเรียกพวกเราว่าท่านเลย ฟังแล้วจั๊กกะจี้

 พูดตรงไปตรงมา”  ยังไงชอบกล เรียกลุงดีกว่าจะได้เป็นกันเองหน่อย” อาเสี่ยกิมหงวน

     ผมรีบล้วงกระเป๋าเสื้อหยิบนามบัตรของตัวเองในสมุดโน้ต  พูด “เราดีใจที่ได้พบและรู้จักกับหลานชาย หรือเจ้าเป็ดของคุณ ป.”
 เล็กๆ ออกมาส่งให้ผู้พูด      ผมลูบแขนทั้งสองข้างให้ขนที่ลุกเกรียวด้วยความตื่นเต้น

     “นี่ครับ นามบัตรของผม”  เอนราบลงเหมือนเดิม แต่แล้วมันก็ตั้งชันขึ้นมาอีก

     เขารับไปพิจารณาครู่หนึ่ง แล้วส่งต่อให้พรรคพวก      “ขอบพระคุณครับ พวกคุณลุงใจดีจริงๆ ครับ ขนาดเพิ่ง
     “ปริญญา อินทรปาลิต อือ - นามสกุลเดียวกับคุณ ป.   เห็นหน้าผมครั้งแรก แต่คุณลุงก็กรุณาให้ความเป็นกันเองจนผมคาด

 จริงๆ โว้ย แถมชื่อ ป. เหมือนกันด้วย” ชายร่างเล็กว่า “แต่ให้แน่ใจ  ไม่ถึง” ความจริงผมอยากจะถามมากกว่า ว่าท�าไมชายชราทั้งสี่จึง

 ยิ่งกว่านั้น เราขอดูบัตรประชาชนดีกว่าหลานชาย”  เชื่อผมง่ายนัก
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20