Page 13 - เผชิญหน้า พล นิกร กิมหงวน
P. 13
12 เผชิญหน้า พล นิกร กิมหงวน ปริญญา อินทรปาลิต 13
หลังนั้นออกมาทางปากซอย ยุติความคิดบ้าๆ บอๆ ที่สร้างขึ้นเอง เวณศาลานั่งเล่นริมสนามหญ้าภายในบ้าน สี่ผู้อาวุโสรอ
และหลงเข้าใจเป็นตุเป็นตะเสียที บริผมอยู่แล้วด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม พอผมเดินเข้าไปใกล้และ
อีกช่วงเสาไฟฟ้าเดียวจะถึงถนนใหญ่ ผมได้ยินเสียงตะโกน เห็นทุกคนถนัดตา ใจที่เต้นตูมตามยังกะกลองศึกยิ่งเต้นกระชั้นถี่
เรียกไล่หลังมา เมื่อหันกลับไปทางเสียงนั้นเห็นผีเสื้อสมุทรตนเดิม มากขึ้น จนรู้สึกหวิวๆ เหมือนจะหมดสติในวินาทีใดวินาทีหนึ่ง
ก้าวตามมาอย่างรวดเร็ว จึงหยุดรอ ชายคนแรกส่งยิ้มให้ผมแต่ก็ดูท่าน่าเกรงขาม คนที่สองร่าง
“มีอะไรหรือครับคุณพี่” บอบบางในมือถือถั่วลิสงต้มถุงใหญ่ ก�าลังยิ้มแป้นบอกความร่าเริง
หล่อนหายใจถี่ๆ เหมือนหมาหอบแดด อีกคนสูงเหมือนเปรตวัดสุทัศน์และสวมแว่นสีชายืนอยู่นอกศาลา
“คุณผู้ชายเชิญคุณเข้าไปพบค่ะ” คนสุดท้ายสวมแว่นสายตาและสูบไปป์ ลักษณะเป็นผู้ทรงความรู้
“เชิญผมไปพบ…” ผมย�้าค�าพูดสาวใหญ่ ในใจคิดว่าซวย ทั้งสี่อายุประมาณเจ็ดสิบเศษ แต่ริ้วรอยความหนุ่มที่พอจะหลง
แล้วตู พวกนั้นจะมาไม้ไหนกันวะเนี่ย เหลืออยู่นั้น ผมเห็นแล้วยอมรับโดยมิได้เกิดอุปาทานหรือตาฝาด
“ค่ะ แกอยากรู้ว่าท�าไมคุณรู้จักบ้าน ‘พัชราภรณ์’ ทั้งๆ ว่าแต่ละคนหน้าตาเหมือนคณะพรรคสี่สหายบนปกหนังสือสาม
ที่ไม่มีใครรู้ และยังรู้จักคุณสมนึกอีกด้วย” เกลอ ซึ่งวาดโดย อาภรณ์ อินทรปาลิต น้องชายคนที่ ๖ ของปู่ผม
ผมโบกมือปฏิเสธ “สวัสดีหลานชาย” ชายชราผู้เคร่งขรึมเอ่ยด้วยน�้าเสียงมี
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ช่วยบอกเจ้านายคุณพี่ว่าผมจะรีบ ไมตรี “คุณรู้จักบ้านเราด้วยหรือ?”
กลับ วันหลังผมค่อยมาใหม่ละกัน” ผมยกมือไหว้ทุกคนเป็นการแสดงความคารวะ
“เข้าไปพบพวกแกสักหน่อยเถอะคุณ คุณผู้ชายทั้งสี่ใจดี “อ้า…เอ้อ…” ผมติดอ่างอีกแล้ว “ครับ ตอนแรกก็ไม่รู้จัก
ค่ะ คุณอย่าให้อีฉันถูกเอ็ดตะโรเลย” หรอกครับ แต่เห็นบ้านนี้ชื่อเดียวกับที่คุณปู่ผมเขียนไว้ในหนังสือ”
ผมหันรีหันขวาง ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะเอายังไงดี ขณะที่ช้าง “คุณรู้ได้ยังไง และคุณปู่คุณน่ะ…ใคร?” ชายชราร่างเล็ก
น�้าพยายามอ้อนวอนไม่ลดละ สักครู่ผมก็พยักหน้าให้หล่อน นึกใน กล่าวพลางเคี้ยวถั่วต้มตุ้ยๆ
ใจว่าเป็นไงเป็นกันวะ อย่างเก่งเขาก็หาว่าผมสติแตกที่ไปตู่บ้านของ “อ๋อ - ผมรู้ว่าบ้านนี้คือบ้าน ‘พัชราภรณ์’ จากพนักงาน
เขาให้เป็นไปตามความคิดบ๊องๆ ของผมเอง ประชาสัมพันธ์ที่อาคารสี่สหายครับ” ผมรู้สึกใจชื้นขึ้นเมื่อเห็นคู่
แต่เราก็มาดี ไม่ได้มาร้ายนี่นา… สนทนาพูดจาด้วยดี “ส่วนคุณปู่ผมคือ ป. อินทรปาลิต ที่เขียนเรื่อง
