Page 5 - แสงสว่างสุดท้ายของชายแว่นดำ
P. 5
5
แม้แต่พื้นที่สีเขียวขจีที่นับวันจะยิ่งหดหายไปอย่างที่ไม่มีใครสามารถหยุดยั้ง
พวกมันได้ แม้แต่สิ่งมีชีวิตที่พวกมันเคยเกื้อหนุนกันมา พวกมันก็สามารถฆ่า
ทิ้งได้อย่างไร้ความปราณี... อย่างเลือดเย็น!!
เมื่อไม่มีสิ่งมีชีวิตได้ขัดขวางพวกมันได้ มันก็สร้างขยายอาณานิคม
อย่างรวดเร็ว สีขาวในรูปแบบแท่งสี่เหลี่ยมเสียดฟ้าได้เข้าไปแทนสีเขียวขจี
อย่างรวดเร็ว... ข้าเฝ้ามองดูพฤติกรรมของพวกมันมานานติดต่อกันเกือบร้อย
ล้านปีแล้วจนรู้สึกเมื่อยล้า ข้าคงต้องขอตัวไปพักสายตาซักครู่หนึ่งก่อนที่จะ
กลับมาเฝ้ามองพวกมันต่อไป...!!
เวลาผ่านไปราวสามร้อยปี.....!!
ข้ารู้สึกมึนงงเล็กน้อยจากการพึ่งตื่นจากนอนหลับ ดูท่าทางข้าคงจะ
พักผ่อนนานไปนิดหนึ่งนะ? แต่เอาเถอะอย่าพึ่งสนใจในเรื่องนั้นเลย ข้าว่าเรา
กลับไปเฝ้ามองดูพวกมันต่อกันเสียดีกว่า!
ข้ารู้สึกตื่นเต้นกับวิทยาการที่ยิ่งใหญ่ของพวกมัน!! ตอนนี้พวก
มันสามารถท าได้แม้แต่ออกมาจากอาณาเขตดินแดนสีน้ าเงินของตนเองมายืน
ตัวอยู่เจ้าสหายตัวเล็กที่เคลื่อนที่วนไปรอบๆดินแดนของพวกมันได้แล้ว หลาย
ครั้งที่ข้าเห็นเจ้าสหายตัวเล็กหัวเราะ และสะบัดตัวไปมาเพราะรู้สึกจั๊กจี้ที่มีคน
มาเดินไปมาอยู่บนตัวเธอ.... ข้าภาวนาในใจว่าอย่าให้พวกนั้นก้าวหน้าถึงขนาด
มายืนอยู่บนตัวข้าด้วยอีกคนในอนาคตอันใกล้นี้เลย!!
ยิ่งนานความตื่นเต้นในวิทยาการของพวกมันส าหรับข้านั้น มันก็
กลายเป็นความวิตกกังวลในใจข้า เพราะข้าเห็นพวกมันเริ่มที่จะขัดแย้งกันเอง
และแบ่งแยกกันออกเป็นพรรคเป็นพวก กลายเป็นชนชั้น เผ่าพันธุ์ และเชื้อ
ชาติ แถมเริ่มที่จะไม่ไว้ใจแม้กระทั่งพวกเดียวกันเสียด้วยซ้ า จนในที่สุดสิ่งที่ข้า
หวาดกลัวก็บังเกิดขึ้น...!!
