Page 7 - แสงสว่างสุดท้ายของชายแว่นดำ
P. 7
7
“สวัสดี.. มหาดาราผู้จรัสแสง ที่ข้าเดินทางมา ณ ที่แห่งนี้เป็น
เพราะภารกิจที่จ าเป็นต้องกระท าให้เสร็จสิ้น” เขาตอบกลับมาอย่างนอบน้อม
“ภารกิจอะไรหรือ?” ข้าคลับคล้ายคลับคลาว่าเคยได้ยินค าตอบ
แบบนี้มาก่อน แถมหลายครั้งเสียด้วย แต่ด้วยสมองที่เก็บความทรงจ าไว้มาก
เกินไปของข้าท าให้นึกไม่ออกว่าภารกิจของพวกเขานั้นคืออะไร?
“การดับสูญสิ่งที่โง่เขลาในดินแดนนี้ให้หมดไป” เขาพูดเรียบๆ
ราวกับเป็นเรื่องธรรมดา แต่ส าหรับข้าแล้วกลับรู้สึกใจไม่ดี การลบสิ่งมีชีวิต
หนึ่งเผ่าพันธุ์ออกไปจากอาณาจักรแห่งนี้ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่มากส าหรับข้าที่มี
หน้าที่เฝ้ามอง!!
ข้ากับสหายสีด าทมิฬ เฝ้ายืนมองสิ่งที่ครั้งหนึ่งถูกเรียกว่าโลก! สี
ของมันเริ่มเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วในเวลาไม่กี่ปี ตั้งแต่สีดังเดิมที่เป็นสีน้ าเงิน
กลับกลายเป็นสีเหลืองหม่น และในที่สุดมันก็กลายเป็นสีเขียวแก่คล้ าอมด าจน
น่าสะพรึงกลัวราวกับเป็นดินแดนแห่งความตาย...!
“ลาก่อน... ถึงเวลาของข้าแล้ว!” สหายสีด าทมิฬกล่าวค าอ าลา
กับข้า หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆเคลื่อนที่เข้าไปใกล้ดินแดนแห่งมนุษย์ชาติอย่าง
ช้าๆ โดยที่ข้าไม่อาจสรรหาค าห้ามใดที่มีเหตุผลพอมาปรามเขาไม่ให้ท าตาม
ภารกิจนั้นได้..!!
พริบตาต่อมา!! อดีตดินแดนสีน้ าเงินก็ลุกไหม้กลายเป็นสีแดง
เพลิง สิ่งมีชีวิตที่เหลืออยู่น้อยนิดสูญสลายไปอย่างไม่เหลือแม้แต่ซากให้พอ
เป็นหลักฐานว่าครั้งหนึ่งเคยมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่บนดินแดนนี้.... มันลุกไหม้จน
ข้าแสบตาด้วยน้ ามือการเข้ากระแทกของสหายสีด าทมิฬที่ในขณะเดียวกันเขาก็
สาบสูญไปพร้อมกับดินแดนนั้น...... ข้ามองทอดอาลัยให้แก่สหายสีด าทมิฬ
และอดีตดินแดนสีน้ าเงินที่บัดนี้ปราศจากสิ่งมีชีวิตแม้แต่ตัวเดียว
..!!
