Page 6 - แด่ เลออง แวร์ท

6

๓

กวา ฉันจะรูวาเขามาจากไหนก็กินเวลานานโขทีเดียว เจาชายนอย
ตั้งคําถามกับฉันมากมาย และไมเคยสนใจฟงคําถามของฉันเลย ฉันตองจับ
ความเอาเองจากถอยคําบางประโยคที่หลุดมาโดยบังเอิญทีละเล็กทีละนอย
เชนเมื่อเขาเห็นเครื่องบินของฉัน (ฉันจะไมวาดรูปเครื่องบินละ เพราะวามัน
ออกจะวาดยากอยูเอาการ) เขาถามขึ้นวา

"สิ่งนั้นคืออะไรนะ"
"มันไมไดเปนสิ่งของหรอก มันบินได เครื่องบินไงละ เครื่องบิน
ของฉันเอง"
ฉันรูสึกภูมิใจที่บอกใหเขาทราบวาฉันบินได เขารองขึ้นวา
"อะไรนะ เธอตกลงมาจากทองฟารึ"
"จะ" ฉันตอบอยางเสงี่ยมเจียมตัว
"เอ แปลกนะ"
แลวเจาชายนอยก็หัวเราะเสียงใสทําใหฉันรูสึกฉุนขึ้นมา ฉันอยาก
ใหคนเห็นอุบัติเหตุของฉันเปนเรื่องรายแรงมากกวา เขากลาวเสริมวา
"ถาเชนนั้นเธอก็มาจากทองฟาเหมือนกันซีนะ เธอมาจากดาวดวง
ไหนละจะ"

ทันใดนั้นเองฉันจึงเริ่มเขาใจอะไรไดลาง ๆ เกี่ยวกับการปรากฏ
ตัวอยางลึกลับของเจาชายนอย ฉันถามเขาทันทีวา
"ถาเชนนั้นเธอมาจากดาวดวงอื่นใชไหม" เขาไมตอบ โคลงศีรษะ
ชา ๆ พลางพิจารณาเครื่องบินของฉัน
"ถาขี่เจาเครื่องนั่นละก็ เธอคงมาจากที่ใกล ๆ นี่เอง"
แลวเขาก็ปลอยความรูสึกใหจมอยูในความนึกฝนเปนเวลานาน
แลวจึงหยิบแกะที่ฉันวาดใหออกมาจากกระเปา และนิ่งมองสมบัติชิ้นใหมนั้น
คุณคงนึกเดาออกวาฉันมีความอยากรูอยากเห็นเกี่ยวกับเรื่องของ
'ดาวดวงอื่น' เพียงใด ฉันพยายามที่จะใหทราบเรื่องมากยิ่งกวานั้น
"เธอมาจากไหนแน เด็กนอยของฉัน 'บานเธอ' นะอยูที่ไหน เธอจะ
เอาแกะที่ฉันใหไปไหน"